W programie organisty młodego pokolenia Krzysztofa Augustyna znalazły się: Nicolausa Bruhnsa (1665–1697) Preludium G-dur; Johannesa Brahmsa (1833–1897) Preludium chorałowe op. 122 nr 1 Mein Jesu, der du mich oraz Feliksa Mendelssohna-Bartholdy (1809–1847) I Sonata f-moll op. 65.

Męski Zespół Wokalny Kalophonia ze Lwowa w Ukrainie przedstawił kompozycje tradycyjnego ukraińskiego śpiewu cerkiewnego, między innymi: Irmologion Przemysko-Uniewski (XVII w.) z Liturgii Jana Chryzostoma - Miłosierdzie pokoju i Skosztujcie i zobaczcie; Irmologion Supraski (XVI w.) Pieśń cherubinów - Zmartwychwstanie Twoje Chryste Zbawicielu (śpiew grecki), Chrystus Zmartwychwstał (śpiew gruziński); Śpiewy wielogłosowe z Ławry Kijowsko-Peczerskiej i Ławry Poczajowskiej - Błogosław duszo moja Pana, Nieszpory (fragm.); Mychajło Werbycki 1815–1870) - Anioł ogłosił.

Mychajło Werbycki to kompozytor Hymnu Ukrainy: Ще не вмерла України і слава, і воля, Nie umarła jeszcze Ukraina, i chwała, i wolność.

Męski Zespół Wokalny Kalophonia ze Lwowa w Ukrainie na bis zaśpiewał Bogurodzicę, którą zebrani w katedrze kamieńskiej słuchacze wysłuchali na stojąco. Wykonawcy nagrodzeni zostali długotrwałym brawami.

Irmologion jest księgą liturgiczną wschodniego Kościoła prawosławnego i tych wschodnich Kościołów katolickich, które wyznają obrządek bizantyjski.

Ławra to określenie używane w stosunku do większych (i o szczególnym znaczeniu) męskich monasterów (klasztorów) w Kościele prawosławnym oraz w Kościołach katolickich wschodnich, również w postaci skupionego wokół świątyni zespołu pustelni mnichów ascetów nieprowadzących wspólnego życia zakonnego. Największym monasterem prawosławnym w Polsce jest ławra Supraska.

Śpiew, muzyka cerkiewna, muzyka Kościoła prawosławnego, z reguły wyłącznie wokalna, a cappella, wykluczająca użycie instrumentów muzycznych (z wyjątkiem samodzielnego użycia dzwonów cerkiewnych). Teksty pisane były przede wszystkim w języku średniogreckim (greka bizantyjska), cerkiewnosłowiańskim i ruskim (Ruś Kijowka).

Śpiewy różnych kultur Wschodu: hebrajskiej muzyki synagogalnej (psalm, cantica), muzyki greckiej i bizantyjskiej były źródłem intonacji przyszłych kanonicznych melodii. Słuchając chorałów gregoriańskich, możemy więc podziwiać starodawne melodie, symbole i harmonię współbrzmienia różnych wyznań. Językiem chorału gregoriańskiego jest łacina, a klasycznym zespołem wykonawców – chór męski, śpiewający unisono. Ten rodzaj muzyki wpłynął na popularność współczesnych zespołów męskich, odtwarzających chorał gregoriański w połączeniu z muzyką rock, pop, new age.

mzk