Józef Młynarczyk opowiedział o początkach swojej kariery piłkarskiej, którą rozpoczął w Nowej Soli, gdzie mieszkał, uczył się i trenował. Najpierw grał jako obrońca i pomocnik, a dopiero później jako bramkarz. Wszystko zaczęło się od tego, że na jednym z treningów zabrakło bramkarza, więc Młynarczyk stanął w bramce i okazało się, że ma predyspozycje do gry na tej pozycji. Piłkarz podczas wieczoru często wspominał Antoniego Piechniczka, z którym wiele lat współpracował w drużynie BKS Stal Bielsko-Biała. Piechniczek widział w nim potencjał i sprowadził go do występującej w pierwszej lidze drużyny Odry Opole. Gość opowiedział także o swoim pierwszym meczu w reprezentacji Polski, gdzie zagrał wtedy z Tunezją, a trenerem polskiej kadry był wówczas Ryszard Kulesza. Bramkarz przyznał, że warunki do gry w piłkę nożną były w tamtym czasie zupełnie inne niż dzisiaj, ale kształtowało to charakter - chciał „grać, a nie biadolić”. Wspominał, że pomimo braku ogrania, sparingów międzynarodowych i stanu wojennego w Polsce, udało się naszej reprezentacji zająć 3 miejsce na Mistrzostwach Świata w 1982 r. w Hiszpani. Brawurową grą zaskoczyli wszystkich, tym samym dając radość rodakom w tych ciężkich czasach. Wszystkie mecze w reprezentacji były dla niego wielkim zaszczytem i przeżyciem.

Józef Młynarczyk od 1986 r. był związany z portugalskim klubem FC Porto, z którym wywalczył największe sukcesy klubowe, o jakich nigdy nie marzył: dwukrotne mistrzostwo Portugalii i Puchar Portugalii, Puchar Mistrzów oraz Superpuchar UEFA i Puchar Interkontynentalny. Po zakończonej karierze na boisku w 1989 r. z powodu kontuzji barku, pracował jako trener bramkarzy m.in. w FC Porto i kilku polskich klubach piłkarskich. Obecnie trenuje polskich bramkarzy U21.

Piłkarz przyznał, że w 2019 r. został wybrany najlepszym polskim bramkarzem z okazji stulecia PZPN, co było dla niego „zaszczytem i podsumowaniem kariery”. W trakcie spotkania zgromadzeni goście mogli obejrzeć urywki najważniejszych meczów, w jakich wystąpił Józef Młynarczyk i zobaczyć jego wspaniałą grę na boisku.

Widać było wzruszenie na widowni i ogromne poruszenie tymi wspaniałymi fragmentami meczowymi.
Zapytany o najlepszych bramkarzy grających na świecie i w Polsce odpowiedział dyplomatycznie, że ma szacunek do: Manuela Neuera, Alissona Beckera, Edersona Santany de Moraesa, Frantiska Placha i Dantego Stipicy.

Po spotkaniu można było kupić piłkę i otrzymać na niej autograf gościa. Niezapomnianym widokiem był zachwyt dzieci z Klubu Sportowego „Fala” Międzyzdroje, które zrobiły sobie pamiątkowe zdjęcia z bramkarzem. Różnica pokoleń nie była przeszkodą do rozmowy o piłce nożnej. Ogromną niespodzianką dla piłkarza był proporczyk, który wręczyli mali piłkarze „Fali” Międzyzdroje.

Niesamowitym prezentem okazał się także portret bramkarza, który wykonała i przekazała lokalna artystka Krystyna Marzec. Serdecznie dziękujemy za gościnę Dyrektorowi i pracownikom Międzynarodowego Domu Kultury w Międzyzdrojach.

Biblioteka Międzyzdroje