Konferencja zorganizowana została przez SPLASHCOS, Wydział Nauk o Ziemi Uniwersytetu Szczecińskiego oraz Katedrę Archeologii US i skierowana była do wszystkich osób zainteresowanych wahaniami poziomu morza, krajobrazami zatopionymi oraz ich archeologicznymi i paleośrodowiskowymi badaniami. W konferencji wzięli udział naukowcy pochodzący z niemal wszystkich kontynentów.
By możliwa była wymiana idei między badaczami z odmiennych dziedzin i państw w 2009 roku rozpoczęto projekt COST Action SPLASHCOS Submerged Prehistoric Archaeology and Landscapes of Continental Shelf. Obecnie organizacja zrzesza ponad 100 specjalistów wielu dyscyplin naukowych z 24 państw europejskich, zajmuje się poszerzaniem wiedzy na temat przemian środowiskowych na szelfie kontynentalnym, promowaniem interdyscyplinarnych badań archeologicznych krajobrazów zatopionych, a także planowaniem nowych badań. Wiele nowych lub planowanych projektów badawczych uwzględnia taką współpracę, a także wdraża zupełnie nowe technologie i rozwiązania w trakcie prac terenowych i laboratoryjnych.

Niektóre z istotnych wydarzeń ludzkiej ewolucji społecznej w ciągu ostatnich 100 000 lat miały miejsce na obecnie znajdujących się pod wodą terenach. Do dnia dzisiejszego w tych wyjątkowych warunkach zachowały się tysiące stanowisk archeologicznych, zawierające cenne dane na temat przeszłych warunków środowiskowych i ślady starożytnych krajobrazów. Jednakże prace na tych stanowiskach stwarzają poważne wyzwania techniczne i organizacyjne oraz wymagają współpracy między wieloma różnymi dziedzinami, w tym archeologią, geologią morską, paleoklimatologią, geofizyką, zarządzaniem dziedzictwem kulturowym, organizacjami rządowymi i przemysłem morskim.

Jedną z imprez towarzyszących konferencji była wizyta jej uczestników w naszym regionie.
Naukowcy zwiedzili jedno z wyjątkowych pod względem historycznym miejsc na terenie gminy Międzyzdroje – grodzisko w Lubinie.
Najstarsze ślady osadnictwa średniowiecznego odkryte na grodzisku można datować już na IX wiek. O randze dwunastowiecznego Lubina i wydarzeniach jakie miały tu miejsce dowiadujemy się z żywotów św. Ottona z Bambergu. Biskup Otton pojawił się w Lubinie podczas swojej pierwszej misji chrystianizacyjnej na Pomorze (w 1124 roku). Założył w Lubinie kościół, który później otrzymał wezwanie św. Mikołaja. Kilkadziesiąt lat po tych wydarzeniach, ok. 1173 roku, gród został zdobyty przez duńskiego księcia Waldemara podczas jednej z jego wypraw zbrojnych na Szczecin. Po najeździe zmalało znaczenie ośrodka i już od połowy XIII wieku Lubin nazywany jest wsią.
Niezwykła historia miejsca przyciągnęła do Lubina archeologów. Przez cztery sezony badawcze w latach 2008-2011 dzięki ogromnej pracy prof. M. Rębkowskiego, jego współpracowników i studentów oraz przy finansowym wsparciu z budżetu Gminy Międzyzdroje prowadzili prace w poszukiwaniu śladów wydarzeń zapisanych w kronikach średniowiecznych. Przebadali oni kontekst osadniczy grodziska oraz dokonali kilku ciekawych odkryć. Nie tylko udało się dokładnie zlokalizować świątynię założoną przez Ottona z Bambergu, lecz również zweryfikować dotychczasowe informacje na temat chronologii i ukształtowania przestrzennego tego miejsca w średniowieczu i czasach późniejszych.

Na podstawie materiałów otrzymanych od organizatora
Oprac. Joanna Ścigała
Referat Promocji i Współpracy z Zagranicą