W takiej sytuacji warunkiem koniecznym jest, aby budynek był położony na terenie wiejskim, w  prowadzonym przez podatnika  gospodarstwie rolnym. Należy też pamiętać, że można wynajmować nie więcej niż pięć pokoi. Jeżeli te warunki są spełnione, wtedy można skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. Jeżeli w ramach tych usług podatnicy zapewniają również wyżywienie dla  wypoczywających turystów, dochody z tego tytuły także mogą być zwolnione z podatku. Wspomniane warunki muszą być zachowane i spełnione łącznie.   Takie  wymogi  pozbawiają   zwolnienia np. podatnika posiadającego dom z pięcioma pokojami w górach na wsi,  lecz nieprowadzącego  gospodarstwa rolnego.

Podatnik, który planuje wynajmować turystom pokoje gościnne, całe mieszkanie czy dom, ma dwie możliwości na prowadzenie takiej działalności. Pierwsza to „zwykły” najem prywatny. Może wtedy wybrać sposób rozliczania się z fiskusem. Może zdecydować się na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, wówczas zapłaci 8,5 proc. podatek od należności za wynajmowane pokoje. Trzeba przy tym rozwiązaniu pamiętać, że podatnik nie rozliczy żadnych kosztów, poniesionych na wyremontowanie pokoi (np. pomalowanie), przez co nie zmniejszy sobie podstawy opodatkowania. Natomiast koszty związane z remontem można za to odliczyć, jeśli podatnik wybierze opodatkowanie według skali podatkowej, czyli stawki 18 proc. do przychodów w wysokości 85 tys. zł, i 32 proc. powyżej tej kwoty. Pamiętać wówczas trzeba, że ten próg dochodowy dotyczy wszystkich dochodów podatnika, zarówno z pracy na etacie, jak też z najmu.

Przed podjęciem decyzji o wyborze formy opodatkowania warto zastanowić się nad planowanymi na dany rok nakładami np. na prace remontowe.
Druga forma wynajmu to działalność gospodarcza. Również w tym przypadku przedsiębiorca ma możliwość wyboru spośród dwóch opcji rozliczenia z fiskusem, z tym, że w tym przypadku wybiera między skalą podatkową (18 proc. i 32 proc.) a podatkiem liniowym (stawka 19 proc.).

Wybór opodatkowania podatkiem liniowym również daje możliwość rozliczenia kosztów, aczkolwiek ogranicza możliwość skorzystania z różnych innych rozwiązań preferencyjnych, jak np. możliwość rozliczanie się w zeznaniu rocznym wspólnie z małżonkiem.
Sezonowy wynajem pokoi może być opodatkowany również w postaci karty podatkowej, jeżeli łączna liczba pokoi nie przekracza 12. Jest to bardzo wygodna forma opodatkowania. Podatnicy są tu zwolnieni od obowiązku prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych, deklaracji o wysokości uzyskanego dochodu oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.
Zryczałtowany podatek w formie karty podatkowej mogą opłacać także osoby fizyczne, w tym rolnicy równocześnie prowadzący gospodarstwo rolne. Ustawa o podatku zryczałtowanym uściśla, że z karty podatkowej korzystają usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków), jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12
Z tabeli tej wynika dodatkowo, że stawka karty podatkowej np. w miejscowości o liczbie mieszkańców do 5 tys. osób waha się w granicach 61 - 140 zł, a w miejscowości o liczbie mieszkańców powyżej 20.000 w granicach 218 - 442 zł. Stawka ta dotyczy działalności przy zatrudnieniu nie więcej niż dwóch pracowników lub dwóch pełnoletnich członków rodziny, nie wyłączając małżonka. O właściwej jednak stawce zadecyduje naczelnik urzędu skarbowego w decyzji wydanej na podstawie wniosku podatnika o zastosowaniu opodatkowania w tej formie.

Źródło: Małgorzata Brzoza, rzecznik prasowy
Izby Skarbowej w Szczecinie