ikamien.pl • Poniedziałek [20.05.2013, 08:19:35] • Wolin
Carl Friedrich von Wiebeking
fot. internet
25 lipca 1762 roku w Wolinie urodził się Carl Friedrich von Wiebeking, jeden z najsłynniejszych w Europie, ale i na świecie geodetów, architekt oraz inżynier budownictwa wodnego.
Carl Friedrich von Wiebeking był synem wolińskiego aptekarza, farmaceuty, późniejszego senatora. Młody Carl Friedrich już w wieku 15 lat sporządził bardzo dokładny plan Kamienia Pomorskiego. Od 1779 roku wraz Friedrichem Wilhelmem Carlem von Schmettau pracował nad mapą księstw: Mecklenburgii, Pomorza, Turyngii oraz Saksonii. Opublikowana z 1788 roku przez hrabiego Schmettau uważana jest za najlepsze opracowanie kartograficzne.
1.Most na rzece Izara w Monachium z 1815 roku zbudowany przez wolinianina Carla Friedricha von Wiebekinga( fot. internet
)
Następnie von Wiebeking przeniósł się do Dusseldorfu, gdzie elektor Karl Theodor w 1788 roku powołał go na specjalistę od hydrobudowy w Księstwie Berg. Wykonał mapy hydrograficzne księstwa składające się z czterech kart o formatach 182 x 116 cm. Ciekawostką jest to, że skala jest podana w prętach nadreńskich i jest odpowiednikiem około 1:50000. W 1790 roku przeniósł się do Darmstadt, gdzie przygotował plany regulacji Renu, kładąc podwaliny pod XIX regulację Górnego Renu. Jego uczniem był inżynier Johann Gottfried Tulla, który potem prowadził regulację Renu.
Od 1802 roku przez trzy lata był cesarsko-królewskim radcą do spraw budowlanych na dworze w Wiedniu. Tutaj pracował nad różnymi projektami, takimi jak regulacja rzeki Morawa (dopływ Dunaju) na Morawach oraz rozwojem portów w Trieście, Wenecji i Fiume (Rijeka). Von Wiebeking był zaangażowany w budowę drogi z Rijeki do Zagrzebia.
W latach 1805-1817 Carl Friedrich von Wiebeking był w Bawarii dyrektorem budowy urządzeń wodnych, mostów i dróg. Przeprowadził regulację rzek w Południowej Bawarii min. Izarii i Inn. Pracował również przy regulacji Dunaju między Lauingen i Dillingen oraz zaprojektował port Lindau. W latach 1806/13 zaprojektował i zbudował 40 większych drewnianych mostów z szerokimi przęsłami, które umożliwiały swobodny przepływ statków. Przykładem jest Regnitzbrücke Bambergu z 1809 roku z 72 metrowym łukowym przęsłem, był największym drewnianym mostem łukowym swojego czasu.
W 1808 roku odznaczono go za Zasługi dla Bawarskiej Korony przyznając szlachectwo. W 1816 został członkiem Akademii Nauk w Erfurcie. Opublikował wiele prac z zakresu budownictwa i historii architektury. W 1818 roku przeszedł na emeryturę.
Carl Friedrich von Wiebeking zmarł 28 maja 1842 roku w Monachium.
gienek i banan rozwijają się, teraz tego karla będą męczyć do końca kadencji gienka
to był moja ciocia
No proszę, o wiele ciekawsza i znacząca postać niż ten cały Bugenhagen ślepo promowany przez Jasiewicza. Dzięki za artykuł.
Ciekawe, ciekawe. Za osiem dni będzie sto siedemdziesiąta pierwsza rocznica jego śmierci, więc władze miasta mogłyby zorganizować odsłonięcie jakiejś pamiątkowej tablicy.