Mężczyźni stoją w witrynach sklepowych, mają swoje opisy na wieszakach, można z nimi porozmawiać, zrobić sobie zdjęcie a jak się jakiś spodoba- wrzucić do koszyka i uiścić opłatę w kasie. Międzyzdrojskiej wersji sklepu daliśmy nazwę „ Matriarchat” a w witrynach poustawialiśmy : Filozofa, Disco-polo idola, Romantyka i Polityka.

Filozof musiał stawić czoła dosyć nieskomplikowanej intelektualnie ,ale temperamentnej Kamili, która za wszelką cenę chciała od niego odciągnąć swą kuzynkę Agnieszkę. Romantyk uwodził klientkę Sławkę wykorzystując swoją znajomość poezji i słabość kobiet do czerwonych róż, ale celu nie osiągnął. Sławkę zniechęci do niego agresywna feministka, która wyjaśni kobietom w jaki sposób stają się ofiarami patriarchalnego systemu. Zadufanego w sobie lidera zespołu disco-polo zakupiła Ilona, która gustowała w „ swojskich chłopakach „ , takich co sobie czkną, bekną, pachną naturalnie, są włochaci jak mamut i nie zajmują łazienki dłużej niż ona. Czwartym eksponatem był Polityk- zwolennik większego udziału kobiet w życiu politycznym.

Chciał w sklepie zdobyć elektorat, ale obrazi jedną z klientek aluzjami do jej niewłaściwego „ planu zagospodarowania przestrzennego „ i posiadania torebki- podróbki. Ostatecznie w końcowej scenie wszyscy się spotykają, dochodzi do kilku bójek, interweniuje francuski właściciel sklepu Gerard . Zostaje on jednak zdemaskowany przez Polityka , który rozpoznaje w nim Gerarda Depardieu . Polityk Krzysztof zarzuca mu ,że po opuszczeniu Rosji postanowił zarobić na Polakach i podburza przeciwko niemu kumpli z witryn.

Skład grupy to aż siedmioro pierwszoklasistów z międzyzdrojskiego gimnazjum ( Olimpia Kastrau, Milena Kuryłowicz, Alicja Kraszczyńska, Julia Mularczuk, Robert Nawe, Jagoda Lewandowska, Kamila Piotrowska ), jedna trzecioklasista- Justyna Sidoruk oraz jedyna licealistka, oddana grupie nawet po ukończeniu gimnazjum- Sandra Czyż. Publiczność była pod wrażeniem ,że tak młodzi aktorzy podołali trudnym tekstom, zagrali przekonująco dorosłych ludzi ,zwłaszcza ,że aż cztery dziewczyny musiały wejść w męskie role. Zaznaczam ,że to przedstawienie było satyrą i miało wyśmiać sprowadzanie wszystkiego we współczesnym świecie do transakcji handlowej. Przy okazji dziękuję panu Zbyszkowi za wspaniałe odegranie roli oburzonego poruszaną tematyką widza. Świadoma, że takie osoby zawsze się znajdą, wolałam sama wywołać temat na początku, by mieć pretekst do wyjaśnienia „ co autor miał na myśli „.Wielu obecnych na sali nabrało się na tę awanturę z trzaskaniem drzwiami . A my mieliśmy mnóstwo frajdy z tej prowokacji. Dziękuję MDK za pomoc przy scenografii. Bez niej występ nie miałby takiej oprawy. Zapraszamy Państwa na kolejne spotkania z naszym kabaretem !

Źródło: Dorota Sielewicz, opiekun grupy