Bibliotekarze pożyczyli nawet dodatkowe krzesła z Hotelu Slavia, gdyż rok temu na spotkaniu z Raczkiem były tłumy. W tym roku było tłoczniej, pomimo tego, że wiało i lało, a hol Biblioteki płynął strugami deszczu i tonął w parasolach. Pan Tomasz Raczek rozpoczął spotkanie od odsłonięcia kulis awantury wokół filmu „Kac Wawa” i od przybliżenia roli krytyka filmowego. Próbował przekonać międzyzdrojską publiczność, jak ważny jest i krytyk, i widz, że trzeba głośno dawać wyraz buntu, a swoje niezadowolenie dla bylejakości wręcz „wytupać, bo to jest niezbędne dla higieny”.

Wspominał też Zygmunta Kałużyńskiego opowiadając o początkach ich wspólnego programu „Perły z lamusa”. Wszystko zaczęło się od filmu „Okręt” z 1981 roku w reż. Wolfganga Petersena i od pierwszej sprzeczki o dystrybucję tego filmu w Polsce. W związku z filmem „Okręt” duet Kałużyński-Raczek ukonstytuował się. Potem były felietony w gazecie „Wprost” i czwartkowy program w TVP2. Tomasz Raczek z wielką dumą opowiadał o spuściźnie po Zygmuncie Kałużyńskim, m.in. o księgozbiorze i ogromnej płytotece zawierającej muzykę klasyczną i jazzową.

Podczas spotkania w Bibliotece opowiedział przybyłym o swoim najnowszym projekcie, nad którym właśnie pracuje, pod nazwą „Vodeon”. Projekt zakłada legalną dystrybucję wyrafinowanych filmów w internecie. Powstałe, w związku z tym projektem, społeczności kinomańskie, będą mogły wspólnie i legalnie poprzez aukcję wykupić dostęp do filmu. Tomasz Raczek jest entuzjastą nowoczesności w kinematografii, aczkolwiek z nostalgią wspominał, z jakim to poświęceniem, desperacją „walczył” o sprowadzenie i wyemitowanie filmu „Północ, północny zachód” Alfreda Hitchcocka.

Dla Tomasza Raczka nie ma rzeczy niemożliwych. Podczas wykładów dziennikarstwa dla studentów, gdy słyszy słowa: „Tego nie da się zrobić”, „To niemożliwe”, przytacza historię swojego przyjaciela Staszka Trzcińskiego, który by zdobyć etat w „Playboyu” podjął się „niemożliwego” na owe czasy - przeprowadzenia wywiadu z ukrywającym się na pustyniach Jordanii Jaserem Arafatem. Opowiadając tą historię podkreślił, iż „każdy powinien mieć swojego Arafata” i dążyć do zrealizowania marzeń i celów, o których trzeba głośno mówić. Największym marzeniem Pana Tomasza było zostać marynarzem. Gdy był jeszcze studentem, napisał pismo do wszystkich większych firm żeglugowych, z prośbą o zabranie go na statek w zamian za prowadzenie imprez kulturalnych. Mimo chęci Pan Tomasz dostał odmowne odpowiedzi, ponieważ nie miał przygotowania do pracy na morzu. Ciągle jednak marzył. Aż wreszcie podczas jednego z Festiwali w Sopocie spotkał człowieka, który zaproponował mu posadę oficera rozrywkowego na „Stefanie Batorym”. Oczywiście, zgodził się przyjąć propozycje i już kilka miesięcy później stał się częścią załogi ostatniego polskiego transatlantyku. Od tego momentu czuje się silnie związany z morzem i wielokrotnie podkreśla swoją przynależność do wielkiej braci morskiej z czego jest bardzo dumny. Dewizą pana Tomasza jest, że marzenia nie mogą czekać, trzeba je realizować. Kolejnym przedsięwzięciem Pana Tomasza, które wydawałoby się niemożliwe do zrealizowania jest emisja filmu „Powrót Eurydyki” w reż. Mariusza Waltera, w związku z 30-leciem śmierci Anny German. I jak każde skończyło się sukcesem.

Po spotkaniu goście otoczyli Pana Tomasza, by zdobyć autografy i dedykacje do świeżo zakupionych książek. Do nabycia były m.in. „Karuzela z madonnami”, „Karuzela z herosami”, „Leksykon filmowy” oraz „Alfabet na cztery ręce.” Czytelnicy wyszli ze spotkania z dużym optymizmem, wierząc, że nie ma rzeczy niemożliwych do zrealizowania.

Źródło: Andżelika Gałecka, Dyrektor Biblioteki w Międzyzdrojach