Maraton w Barcelonie co roku przyciąga rzesze zwolenników masowego biegania.  25 marca uczestniczyła w nim rekordowa liczba ponad 20 tysięcy biegaczy.

Start maratonu rozpoczął się z Placu Hiszpańskiego /Placa de Espańa/, który przylega do wzgórza Montjuic. Na wzgórzu tym znajduje się centrum olimpijskie, gdzie w 1992 roku odbyła się Olimpiada. Trasa maratonu przebiegała obok tak znanych zabytków miasta jak m.in., stadion F.C. Barcelona (Camp Nou), Sagrada Familia /katedra zaprojektowana przez A. Gaudiego/, Plac Kataloński, Stare Miasto i inne. Dzień przed maratonem uczestnicy maratonu wzięli udział w targach Expo, gdzie firmy sportowe wystawiły swoje najnowsze produkty oraz reklamowały się liczne światowe maratony.

- Ustawiliśmy się w grupie czasowej między 3:00 a 3:30. Nad nami hiszpańskie słońce. Temperatura zawodów i powietrza rosła z każdą minutą – mówią Piotr Andrzejewski. – Na starcie o 8:30 było 10 na plusie, by przed południem osiągnąć 20 stopni. Trasa biegu została poprowadzona w sposób wymagający, ale i przyjemny dla oka.

Start z Placu Hiszpańskiego z podnóża Wzgórza Żydowskiego (Montjuic). Na 4 kilometrze „Camp Nou”. W okolicach 15 kilometra jeden z domów zaprojektowanych przez Gaudiego.

- Po 16 kilometrze mijaliśmy bazylikę Sagrada Familia. 22 kilometr to podbieg na Most Filipa II. Odcinek między 25 a 30 kilometrem to agrafka między budynkiem Forum, a Placem Zwycięstwa i charakterystycznym szklanym biurowcem. Na 33 kilometrze zobaczyliśmy morze. I to był cudowny widok, zważywszy na to, że mniej więcej w tym momencie zaczęła się najtrudniejsza część trasy – opowiada pan Piotr. – Nie tylko ze względu na możliwość pojawienia się „ściany”, ale dlatego, że przed nami było parę nieprzyjemnych podbiegów, ciągnących się w zasadzie aż do samej mety. Podbiegi te były uprzyjemnione na 36 kilometrze Łukiem Triumfalnym, na 37 Placem Katalońskim, a na 39 zbiegiem do La Rambli i przebiegnięciem tuż obok pięknego pomnika Krzysztofa Kolumba.

Na trasie maratonu przygrywały zespoły muzyczne, kibice głośno dopingowali zawodników, wołając niektórych po imieniu.

- Było kilka miejsc zwężających się do 3 - 4 metrów, a po lewej i prawej stronie tylko masa kibiców, których krzyk wywoływał gęsią skórkę na plecach- mówią zawodnicy.

Dodają, że na mecie zrealizowali zakładane plany.
Aleksander Borkowski zajął 795 miejsce z czasem 3:01:23, 1222 był Wojciech Mickiewicz z czasem 3:08.27, a Piotr Andrzejewski i Janusz Michalski, który ustanowił swój rekord życiowy - kolejno uplasowali się na 1984 i 1985 miejscu z wynikiem 3:16.39.

Po maratonie krótki odpoczynek i czas na zwiedzanie Barcelony – pięknego miasta posiadającego niepowtarzalny klimat, którego po części twórcą jest jeden z najsłynniejszych architektów świata Antonio Gaudi.