Wpis powstał w oparciu o artykuł autorstwa pana Eugeniusza Cnotliwego opublikowany w Materiałach Zachodniopomorskich w tomie 3 z roku 1957 w dziale Odkrycia.

Stanowisko nr 2: położone na wzgórzu oddalonym o około 0,7 kilometra na północ od wsi Laska. Znaleziony na wzgórzu krzemienny skrobacz datuje się na okres neolitu. Półokrągłe narzędzie barwy popielatej posiadało z jednej strony załuskane, stępione ostrze.

Stanowisko nr 3: położone na lekkim wzgórzu na północ od wsi Laski. Badacze natrafili na kilka fragmentów naczyń ceramicznych. Znaleziska zachowały się w bardzo złym stanie i wiązano je z okresem epoki brązu (2300-700 p.n.e) lub wczesnej epoki żelaza (700-400 p.n.e.).

Stanowisko nr 4: Położone na północ od wsi Jatki natrafiono na 3 fragmenty naczyń ceramicznych i jeden skrobacz krzemienny - wykonane z krzemienia bałtyckiego okrągłe narzędzie z jednej strony jest załuskane, prawdopodobnie pochodzi z okresu neolitu. 2 z 3 fragmentów naczyń ceramicznych stanowią słabo wypalone skorupy barwy ceglastej z domieszką kamiennego tłucznia. Trzeci czarno-brązowy dobrze wypalony fragment z domieszką piasku, prawdopodobnie stanowi pozostałość misy. Fragmenty naczyń prawdopodobnie pochodzą z okresu epoki brązu (2300-700 p.n.e) lub wczesnej epoki żelaza (700-400 p.n.e.).

Stanowisko nr 6 - położne o około 0,85 kilometra na południowy wschód od wsi Laski na łagodnym zboczu schodzącym ku terenom podmokłym. W tym miejscu natrafiono na 1 odłupek krzemienny i 17 fragmentów naczyń ceramicznych.
Odnalezione fragmenty dobrze wypalonych naczyń wydatowano na okres wczesnego średniowiecza, kilka z nich posiadają charakterystyczne zdobienia takie jak: żłobki poziome, pojedyncza linia falista, listwy z ukośnymi dołkami lub nacięciami, dołki wykonane trójzębnym grzebykiem. Wszystkie fragmenty naczyń posiadały domieszkę drobnego i grubego tłucznia kamiennego. Barwy naczyń opisano jako: barwę szarą, ciemno-szarą i ceglastą. Prawdopodobnie na stanowisku nr 6 znajdowała się niegdyś wczesnośredniowieczna osada otwarta (600-1200 n.e.).

Stanowisko nr 7 - zlokalizowane około 1,1 na południowy wschód od wsi Laski, na obszarze podmokłych łąk natrafiono na 13 fragmentów naczyń ceramicznych, z czego tylko 8 zachowało się w stanie pozwalającym na określenie ich wieku - okres wczesnego średniowiecza (600-1200 n.e.). Prawdopodobnie w tym miejscu znajdowała się osada otwarta datowana na ten okres.

Stanowisko nr 8 - położone o 0,8 kilometra na północny wschód od wsi Laski, natrafiono na kilka wiórów krzemiennych i kilkadziesiąt fragmentów naczyń ceramicznych.

Narzędzie krzemienne powiązano z okresem neolitu, sugerując kulturę pucharów lejkowatych (3700-1900 p.n.e.), kilkanaście fragmentów naczyń datowano na okres epoki brązu (2300-700 p.n.e) lub wczesną epokę żelaza (700-400 p.n.e.). W roku 1936 w tym miejscu znaleziono podłużny toporek kamienny.

Sporą część znalezisk stanowią także fragmenty naczyń datowane na okres wczesnego średniowiecza, wstępnie datowane na X-XI w. n. e. Prawdopodobnie w tym miejscu znajdują się relikty osad z okresu od neolitu do wczesnego średniowiecza.

Stanowisko nr 9 - położone na północny wschód od wsi Laska na nisko położonym polu natrafiono na kilkadziesiąt fragmentów naczyń ceramicznych i fragment małego rdzenia krzemiennego datowanego na okres neolitu (5200-1900 p.n.e).

Kilka fragmentów naczyń datuje się na okres neolitu, jednakże większość zbioru pochodzi z przełomu epoki brązu i żelaza, wiąże się je z kulturą łużycką (1700-400 p.n.e.).

W zbiorze znajdują się także 3 fragmenty naczyń datowane na okres wczesnego średniowiecza. Dwa z nich posiadają zdobienia w formie pasów o nakłuć.

Pełna wersja wpisu, uzupełniona o dodatkowe ilustracje i linki znajduje się na blogu.

Pan Marcin
lepszykamien.wordpress.com