Pod pomnik można iść samemu, bądź z najbliższymi-nikt nam tego nie może zabronić. A może to nawet lepiej gdy z symbolicznym kwiatkiem nie będziemy musieli stać w 200-metrowym ogonku oficjalnych delegacji?!

Być może brak wielkiego spędu i hałasu sprzyjać za to będzie refleksji każdego z nas nad tym wielkim dziełem, które podjęli nasi rodacy 3 maja 1791, a którego przesłanie trwa do dzisiaj.

Telewizja i Internet udostępnia dziś możliwość wirtualnego choć uczestnictwa w specjalnych wydarzeniach artystycznych, dla których inspiracją jest dzisiejsze święto. Warto z tej oferty skorzystać ale może warto także sięgnąć dziś do ciekawych historycznych źródeł, relacji i wspomnień.

I Do samej Konstytucji 1791 roku, która niesie także nam-współczesnym głębokie i warte przemyślenia idee. Może więc zacznijmy od samej preambuły Konstytucji, tak oto sformułowanej przez naszych przodków:

„W imię Boga w Trójcy Świętej Jedynego.
Stanisław August z Bożej łaski i woli Narodu Król Polski, Wielki Książe Litewski, Ruski, Pruski, Mazowiecki, Żmudzki, Kijowski, Wołyński, Podolski, Inflancki, Smoleński, Siewierski i Czerniechowski, wraz z stanami skonfederowanemi, w liczbie podwójnej Naród Polski reprezentującemi, uznając, iż los nas wszystkich od ugruntowania i wydoskonalenia konstytucji narodowej jedynie zawisł, długim doświadczeniem poznawszy zadawnione rządu naszego wady, a chcąc korzystać z pory, w jakiej się Europa znajduje, i z tej dogorywającej chwili, która nas samym sobie wróciła, wolni od hańbiących obcej przemocy nakazów, ceniąc drożej nad życie, nad szczęśliwość osobistą egzystencyją polityczną, niepodległość zewnętrzną i wolność wewnętrzną narodu, którego los w ręce nasze jest powierzony, chcąc oraz na błogosławieństwo, na wdzięczność współczesnych i przyszłych pokoleń zasłużyć, mimo przeszkód, które w nas namiętności sprawować mogą, dla dobra powszechnego, dla ugruntowania wolności, dla ocalenia ojczyzny naszej i jej granic, z największą stałością ducha niniejszą konstytucję uchwalamy i tę całkowicie za świętą, za niewzruszoną deklarujemy, dopóki by naród w czasie, prawem przepisanym, wyraźną wolą swoją nie uznał potrzeby odmienienia w niej jakiego artykułu. Do której to konstytucji dalsze ustawy sejmu teraźniejszego we wszystkim stosować się mają./…/”

Minęło 229 lat. Ktoś mógłby powiedzieć, że zmieniło się prawie wszystko. Te słowa jednak warto by znali i rozumieli także współcześni Polacy; od szczytów władzy po suwerena czyli-wszystkich nas!

źródło: www.ikamien.pl