Aż do wielkanocnego poranka trzeba zapomnieć o spontanicznych wybuchach radości podczas masowych imprez. W weekendy, migocące światłami parkietów lokale rozrywkowe czernieją ciszą i samotnością. Kto zapomniał w ostatnich dniach o radościach karnawału nie ma co liczyć, że teraz zdoła nadrobić zaległe uciechy.

Wielki Post w polskiej tradycji oznacza wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych oraz hucznych zabaw. Dla tych, których ta wiadomość zmartwi mamy jednak pewną „pociechę”. Obecna wielkopostna asceza jest jedynie namiastką tego jak ten czas przeżywali nasi przodkowie. Dziś całkowita wstrzemięźliwość od mięs i tłuszczów zalecana jest w piątki. Przed wiekami natomiast w Polsce potraw mięsnych nie jedzono w poniedziałki, środy i piątki, a-w kilku regionach, w piątki nie podawano żadnych potraw na ciepło. Mało tego! W kuchniach szorowano garnki popiołem aby nie zjeść ani odrobiny tłuszczu. Panie domu stały na straży tego by domownicy mieli nieustanne poczucie głodu. Obecnie, te zwyczaje nie są już aż tak restrykcyjne wobec łasuchów. W okresie trwania ścisłego postu, który obowiązuje w środę popielcową i wielki piątek powinno się zjeść tylko jeden posiłek do syta oraz dwa pokarmy niepełne.

Post, poprzedzający radosną Wielkanoc nie miałby jednak sensu gdyby ograniczył się do wstrzemięźliwości od tłustych pokarmów i cielesnych uciech. Post prawdziwy to także stan ducha, specjalna skłonność do zadumy, refleksji nad dotychczasowym życiem i mocna wola by zmieniało się na lepsze. Jeśli to nam się uda, radości wielkanocnego poranka nie jest w stanie przyćmić żadna mgła!

źródło: www.ikamien.pl