Pierwsze doniesienia o Międzyzdrojach pochodzą z XIII wieku. Ale tak naprawdę o tej osadzie dowiadujemy się więcej, kiedy w Europie nastała moda na odpoczynek nad morzem.

Wiek XIX był wiekiem pary. Maszyny parowe były używane na każdym kroku. Budowano statki parowe. Dźwigi portowe, pogłębiarki, no i kolej. Właśnie 131 lat temu przekopano półwysep w Karsiborzu i połączono Szczecin z morzem. Powstał port morski w Szczecinie. W 1895 roku w Międzyzdrojach było już 300 metrowe molo, klub zdrojowy, a lokalna gazeta informowała, jakich letników mamy w pensjonatach. Przełomem stał się rok 1902, kiedy to do Międzyzdrojów można było dotrzeć koleją nie tylko z Berlina i Szczecina. Można było przypłynąć statkiem do mola, a także do Zalesia od strony Zalewu Szczecińskiego. Pensjonaty były już otwarte cały rok. To tak nakręciło modę na Międzyzdroje, że wybudowano własną elektrownię i wodociągi.

Technologicznie miasteczko było nowoczesne i w 1913 roku już przyjmowało 20 tysięcy letników i chętnych na wypoczynek leczniczy. Początkowo kurort miał komunikację konną. Uliczki były wąskie, a domy - parterowe z poddaszem i nieco większe - pensjonaty. Era pary minęła. No nie całkowicie, pozostała bowiem w elektrowniach atomowych i termicznych do napędzania nie maszyn parowych, lecz bardziej wydajnych turbin. Takie Międzyzdroje zastaliśmy w 1945 roku. Konie wyparły powszechne już samochody, a uliczki pozostały z minionych czasów.

Pierwsze psucie Międzyzdrojów rozpoczęto za panowania I sekretarza Władysława Gomułki w latach 60-tych, ale to był mały pryszcz. Nie budowano wysokich gmachów, ale budynki w innym nie pasującym do otoczenia stylu. Dopiero za panowania Edwarda Gierka pokuszono się o budowę wysokich domów wczasowych dla ludu. Dzisiaj też buduje się obiekty, które nie pasują do starej zabudowy Międzyzdrojów, a co gorsza do wąskich małych uliczek. Są problemy z dojazdem samochodem osobowym. Mają też trudności autokary. Obsługa takiego miasta jest też utrudniona. Problemem jest zatłoczona wąska plaża.

Temat zabudowy i rozwoju Międzyzdrojów powinien być mocno dyskutowany. Powinny być różne założenia rozwoju, których ram nie powinno się łamać. Pewne jest, że tych problemów jest wiele. Wszystkie trzeba uwzględnić. Pytanie jest takie, jakie Międzyzdroje chcemy mieć za 5, 20, 50 lat? Mamy, co mamy, i z tego musimy zrobić coś, co będzie nam przyjazne i funkcjonalne.

Po pierwsze nie można starej infrastruktury rozbudowywać tak, jak pokażę na przykładzie restauracji „Europa”, kiedy to na miejscu ładnego średniej wielkości budynku zbudowano kolos. Widać to na zdjęciu sprzed 50 lat i obecnie. Zmieniła się technologia budowy i teraz nie ma RZECZY NIEMOŻLIWYCH. Na zachód od Międzyzdrojów mamy piękną dziką plażę. Możemy ją umownie przesunąć bliżej Łunowa i podjąć próbę prawną i tą rzeczywistą przeniesienia plażowiczów w zachodnie części naszej plaży, aż na teren gminy Świnoujście. To się tak pomału dzieje. Wielu wczasowiczów właśnie szukając spokoju tam plażuje, a wiele nowych ośrodków powstaje w Lubiewie, zachodniej dzielnicy Międzyzdrojów.

Jednak problem polega na tym, że nie ma przewidzianych szerokich ulic na zachód od mola, aż po granice gminy Świnoujście. Wszystko robi się małymi kroczkami i chwała za to, ale przez to zaciera się strategia komunikacyjna dobrej nowej dzielnicy Lubiewo. Gmina chwali się, że ma wiele części miasta z nowymi planami zabudowy czy modernizacji, ale jeszcze nie wszystko jest uzgodnione i zatwierdzone. Obecnie pracuje się nad planami zabudowy terenów na zachód od mola w centrum deptaka. Jest też duży problem z planami budowy i modernizacji dróg. By coś budować, trzeba zadbać o drogę i infrastrukturę mediów szeroko pojętych. To podstawa każdej inwestycji.

Naszym zdaniem, zadbanie o odpowiednio szerokie drogi i swobodny dostęp do plaży dalej na zachód od Międzyzdrojów albo nieruszanie tych tematów, to wybór między tym, czy być - także w przyszłości - miastem atrakcyjnym czy gorszym od innych.

Andrzej Ryfczyński

źródło: www.ikamien.pl