„Nasza walka o odzyskanie zaginionej suczki owczarka niemieckiego – Fridy, nie została zakończona. Niestety nie została jeszcze wygrana. Państwa Pomoc jest szansą na zwycięstwo.

Frida zniknęła z zamkniętego podwórka w Pobierowie 26 czerwca 2010. Najpóźniej w 4 godziny po zniknięciu psa, uruchomiliśmy olbrzymią akcję poszukiwawczą, która nie przyniosła rezultatów. Dzięki pomocy wielu życzliwych osób ogłoszenia z kolorowym zdjęciem Fridy ukazały się w Gońcu Plażowym i Strefie Słońca, na stronach www.iikamien.pl, www.iswinoujscie.pl , Kurierze Szczecińskim. Pomagało gryfickie radio.

Rozesłaliśmy setki maili, wykonaliśmy tysiące telefonów. Zaangażowana w poszukiwania jest cała liczna rodzina, mnóstwo bliższych i dalszych znajomych oraz znajomych i nieznajomych, ale życzliwych ludzi. Było setki sygnałów, gdzie może być pies, sprawdzaliśmy każdy, ale żaden nie doprowadził nas do Fridy. Po ponad miesięcznej bezdomności i rozmaitych przeżyciach, Frida może być zestresowana i bać się ludzi, jednak nigdy nie była agresywna. Prosimy o przytrzymanie psa i kontakt tel. 608392268 lub mail iwona.zacharczuk@gmail.com

Frida jest niespełna półtorarocznym, pogodnym pieskiem, bardzo przyjaznym i ufnym.

Adoptowaliśmy ją ze Schroniska dla Bezdomnych Zwierząt w Świnoujściu – tym samym daliśmy jej drugie życie. Stała się członkiem naszej rodziny. Bardzo cierpimy z powodu utraty pupila. Bardzo też byśmy chcieli się dowiedzieć, co się z Nią stało.

Prawdopodobnie Frida została ukradziona i być może przekazana do następnych ludzi. Być może, ludzie, u których obecnie przybywa, nie maja pojęcia o jej pochodzeniu i naszych poszukiwaniach. Bardzo liczymy na to, że ktoś ja rozpozna i da nam znać. Pies ma wszczepiony chip 985170000047336.

Może być w odległym miejscu, uwielbia jazdę samochodem. Apeluję o informację na temat

miejsca jaj pobytu, jej losu. Za pomoc w odzyskaniu Fridy oferujemy nagrodę, czy to pieniężną, czy też w postaci pobytu nad morzem.

Przy okazji wielu i rozmaitych działań związanych z poszukiwaniem mojej ulubienicy, zadziwiły mnie informacje uzyskane od różnych ludzi:

- plaga, epidemia (pandemia!) psów porzucanych w okresie wakacyjnym w pasie nadmorskim;

- brak uregulowań prawnych i zwyczajów dotyczących bazy danych np. numerów chip. Niektóre schroniska dla zwierząt stworzyły wspólny rejestr chip zaginionych zwierząt. Ale jedynie niektóre. Inne (np. w Koszalinie) wcale nie sprawdzają tych numerów.

- lekarze weterynarii też nie muszą sprawdzać tych chipów, a tym samym potwierdzać lub wykluczać przynależność właścicielską psiaka.

- wiele służb lub straży (miejskich, gminnych), nie dysponuje czytnikami. Tak jest np. w gminie Rewal – praktycznie nie istnieje ewidencja odławianych zwierząt;

- bez wątpienia istnieje proceder kradzieży-uprowadzania psów i handlu nimi. Zwłaszcza dotyczy to psów rasowych, głównie owczarków i Yorków;

- spotkałam ludzi, od których żądano okupu za oddanie psa;

- pewien lekarz, nie, nie nazwę go lekarzem. Pewien weterynarz powiedział mi, (brawo za szczerość, nie za postawę) że nie będzie badał chip, czy złodziej nie zgłosił się z moim psem, bo może stracić klienta….. który zostanie u niego przez kilka lat.

- wiele z gmin (miast) oferuje chipowanie swoich psów, na własny koszt, tylko właściwie w celu identyfikowania właścicieli na swoim terenie – w celu ich ukarania za np. niedopilnowanie swojego zwierzaka;

- niedoinformowanie właściciela psa, ze trud i koszt związany z chipowaniem nie jest pomocny w odnalezieniu psa w przypadku zaginięcia pieska na obcym terenie.

Mam jeszcze dużo, dużo spostrzeżeń związanych z rozmaitymi postawami w stosunku do zwierząt. Są rozmaite: od przeogromnej wrażliwości i chęci niesienia pomocy, poprzez ignorancję, aż po wrogość. Skrajnością są ludzie wyrzucający psy z samochodów…. Spotkałam takich, porzuconych psiaków całe dziesiątki…. Psy czekające w danym miejscu i podbiegające do każdego samochodu z nadzieja, że ich pan po nie wrócił….


Problemy, które zasygnalizowałam, to chyba tylko wierzchołek góry lodowej. To są całkiem poważne biznesy. Począwszy od odpłatności za odławianie psów (gminy płacą), wypuszczanie i ponowne odławianie w następnej wsi, poprzez opłaty za przyjęcie do (bądź nie) do jakiegoś schroniska, przytuliska itp., poprzez naciąganie na chipowanie psów, bez rzetelnej informacji, o znikomym znaczeniu tego faktu dla odnalezienia zaginionego psa”.