Franciszek Koźmian walczył w marcu 1945 roku na Wale Pomorskim, a potem Dziwnowskim froncie w plutonie łączności w III batalionie 4. pułku piechoty 1. Armii Wojska Polskiego, wojnę zakończył w maju 1945 roku w Oranienburgu. Z wojska odszedł dlatego, że sprzeciwił się udziałowi w pogromie Kieleckim. Potem ukończył studia na Politechnice w Szczecinie, tam też poznał swoją obecną żonę Danutę profesora Uniwersytetu Szczecińskiego.

Franciszek Koźmian od wielu lat związany był z Ziemią Kamieńską. Brał udział w spotkaniach, na których opowiadał o swoich przeżyciach wojennych, szczególnie cenił sobie spotkania z młodzieżą. - Będąc w waszym wieku, mając ledwo co ukończone 16 lat uciekłem ze starszymi kolegami z domu i w Wilnie wstąpiłem do Wojska Polskiego – mówił Franciszek Koźmian do młodzieży gimnazjalnej na jednym z licznych spotkań.

Jeżeli tylko mógł, a zdrowie mu pozwalało brał udział w Dziwnowie, Kamieniu Pomorskim, Międzyzdrojach w uroczystościach związanych z kolejnymi rocznicami zdobycia Ziemi Kamieńskiej. Ostatni raz był na obchodach 71 rocznicy zdobycia Kamienia Pomorskiego 5 marca 2016 roku. Bywał także gościem Festynu Komandosów w Dziwnowie.
Franciszek Kożmian – kapitan rezerwy, „Syn pułku”, kombatant, kresowiak, jeden z ostatnich żyjących świadków tamtych marcowych 1945 roku wydarzeń zmarł dniu 21 czerwca 2016 roku w Szczecinie. Uroczystości żałobne w dniu 24 czerwca br. rozpoczęły się w kościele pw. Św. Rodziny przy ul. Królowej Korony Polskiej w Szczecinie, a zakończyły się złożeniem urny z prochami Zmarłego w Rodzinnym grobie na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie.

Uroczystość żałobną celebrowali: ks. Kanonik Krzysztof Cichal proboszcz parafii pw. Św. Rodziny oraz ks. Karol Wilczyński proboszcz parafii z Dziwnowa przyjaciel Rodziny Koźmianów. Wartę Honorową wystawił 1. Batalion piechoty zmotoryzowanej Legionów, a Poczet sztandarowy Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych w Szczecinie. Wśród wieńców i wiązanek kwiatów znalazły się dwie od organizatorów Festynu Komandosów w Dziwnowie.

mzk

źródło: www.ikamien.pl