Mieszkańcy Korzęcina otrzymali nową świetlicę wiejską, z zapleczem kuchennym, sanitariatami i pomieszczeniami gospodarczymi. Na uroczyste przekazanie świetlicy mieszkańcom przyjechały władze Wolina, oraz mieszkańcy okolicznych miejscowości wraz z sołtysami.

Po przecięciu wstęgi i okolicznościowym wystąpieniu Eugeniusza Jasiewicza, który m.in. powiedział: - Dzisiaj otwarta w Korzęcinie świetlica, jest już 26 placówką kulturalno-oświatową na terenie naszej gminy. Remont budynku, do którego za chwilę wejdziemy kosztował samorząd około 80 tysięcy złotych.

W nowym przybytku kultury zaprezentowali swe umiejętności: Hanna Syjud i Michał Romaniuk z Tanecznego Klubu Sportowego „Jantar” z Wolina oraz młodzi kabareciarze scenką „W pociągu”. Po uczcie duchowej pani Natalia Stankiewicz-Tuwalska sołtys Korzęcina zaprosiła wszystkich na ucztę dla ciała. A było w czym wybierać: pieczyste, mięsa z grilla, bigos, gołąbki, ryby, a także ciasta i owoce. A to wszystko przy wspaniałej muzyce w wykonaniu zespołu „Kalibabki” z Dziwnowa.

Przypomnijmy krótką historię miejscowości, która do 1945 roku nosiła niemiecką nazwę Körtenthin. Pierwsze ślady osadnictwa zanotowano tu już w epoce brązu. Istniała tu osada która za czasów Wolinian miała charakter grodu obronnego. Należała do systemu strażnic ubezpieczających stolicę w Wolinie. W źródłach pisanych pierwszy raz pojawiła się w roku 1404 jako Korrentin. Należała wtedy do lenna rodu von Lochstedt. W wiekach późniejszych wielokrotnie zmieniała właścicieli. W 1545 roku Korzęcin został oddany w dzierżawę przez Joachima Bosberge kapitule katedry kamieńskiej. Od 1626 roku stał się własnością kapitana Joachima Pritz, a w 1740 roku 6 członków tej rodziny złożyło wieś w hołdzie królowi Prus Fryderykowi II. Od 1757 roku osada stała się własnością Christiana Bolz, od 1799 Carla Friedricha v. Wedel, a od 1841 roku Ferdynanda Noebel.

W nocy z 19 na 20 kwietnia 1945 roku przez część 19. Armii i 2. Armii Uderzeniowej został upozorowany desant na Zalew Kamieński, żeby zmylić niemieckie oddziały. 19. Armia Radziecka i część 2. Radzieckiej Armii Uderzeniowej przygotowywały się do wspólnego ataku na Wyspę Wolin. Od strony Sybina przypuszczono atak przez Dziwnę. Wieś Korzęcin została w wyniku tych działań całkowicie zniszczona. Urodzajne pola były poorane długimi na kilometry i głębokimi okopami strzeleckimi, lejami po bombach i granatach. Również niektórzy niemieccy żołnierze znaleźli na tych polach, na poboczach dróg swoje miejsce wiecznego spoczynku. Konferencja poczdamska (17 lipca 1945 – 2 sierpnia 1945) przyznała Korzęcin wraz z całą Wyspą Wolin Polsce. Niemcy byli stopniowo wysiedlani, ich miejsce zajmowali polscy osadnicy.

mzk

źródło: www.ikamien.pl