W gminnym mieszkaniu 5-osobowa rodzina mieszka od 8 lat. I tyle czasu nie starczyło, by zrobić w nim łazienkę.

- 3-miesięcznego Igora kąpię w pokoju, starsze dzieci myją się w kuchni. Załatwiamy się na dworze – opowiada pani Kinga. - Dziecku 7-letniemu przynoszę nocnik, żeby już nie wychodziło. I tak od ośmiu lat. Gmina twierdzi, że nie ma na to pieniędzy. Na wszystko mają tylko nie na to .Wstyd kogokolwiek tu zaprosić.

Pani Kinga przyznaje, że mieszkanie wymaga generalnego remontu. Pokazuje swoje kąty.
- Trzeba wszystko - mówi - zrobić od zera. Podłoga dziurawa i pchają się myszy do domu. Ściany- glina. Tu się nic nie trzyma. 2 lata prosiliśmy o naprawę komina, bo kominiarz nie kazał nam palić, żeby się mieszkanie nie zapaliło. Po dwóch latach z wielkim bólem dali jakieś śmieszne pieniądze na ten komin i jakichś takich fachowców przysłali. Ci krzywo komin postawili, że kominiarz go nie chciał go odebrać.

Pani Kinga ma trójkę dzieci. Oprócz najmłodszego jest jeszcze 10-latek i siedmioletnia córka.

- Ciężko jest, ale gdzie pójdziemy? - pyta pani Kinga. - Mieszkań gminnych nie ma. Skoro to jest mieszkanie gminne, a my prosimy o pomoc. Zrobiliby tę łazienkę… To by była duża pomoc. Resztę byśmy sobie sami powoli robili. Bo z dochodu 1500 zł opłacić rachunki, dzieci do szkoły, nie daj Boże zachorują… no nie ma szans… Przez cały miesiąc mamy 1000 złotych w sklepie długu. Na drugi miesiąc zawsze oddajemy, bo, jak nie, to pani w sklepie nam jedzenia nie da. I co? Zostaje 500 złotych. I z tego trzeba płacić rachunki: woda śmieci, gaz, światło. I nie ma pieniędzy…

Niedawno mąż pani Kingi przyjechał po pracy i powiedział, że nie dostał wypłaty. Obiecano mu ją za 3 dni. Dla rodziny to był niemały kłopot. Potrzebowali mleka dla dziecka, a nie mieli. Po pomoc zadzwonili do opieki.

- Mariusz zadzwonił z pytaniem, czy by pomoc nie zakupiła jednego mleka w proszku dla dziecka – opowiada pani Małgorzata, przyjaciółka pani Kingi, świadek rozmowy. - Pani kierownik powiedziała, że on chyba żartuje. Powiedział, że nie ma wypłaty. Oburzył się, że w okolicy wiele rodzin korzysta z pomocy, choć pije.

- Jeden raz w życiu mąż tam zadzwonił, by nam pomogli. Jeśli nie mogli przywieźć tego mleka, rozumiem – mówi pani Kinga. - Ale mogli powiedzieć niech pan przyjedzie, my kupimy, odejmiemy od kwoty zasiłku. Na dwójkę dzieci mam 312 zł . Znamy tutaj ludzi, którzy nie pracują i dostają 400 zł pomocy. Wszystko z opieki przywieźli im pod nosek. Pieluchy, kosmetyki. I taki pan sobie leży w łóżku. Stwierdził, że pracować nie musi, bo opieka mu wszystko przywiezie. To skoro jemu mogą przywieźć…

- Pani Litwiak cały czas korzysta z zapomogi – informuje Elżbieta Lanczak z Ośrodka Pomocy Społecznej w Świerznie. - Często pracownicy socjalni odwiedzają to mieszkanie. Rodzina nigdy nie dostała odmownej decyzji o udzielenie zapomogi. Korzystają z pomocy społecznej. Rodzina nie została pozostawiona sama sobie. Od lat znamy tą rodzinę i od lat korzysta z pomocy społecznej.

Zapytaliśmy też o łazienkę w mieszkaniu naszej Czytelniczki.

- To prawda nie ma tam łazienki. Kiedyś jedno mieszkanie zostało podzielone na dwa. Nie ma gdzie zrobić łazienki. Nie ma możliwości technicznych, aby wygospodarować takie pomieszczenie. Jest to mieszkanie gminne, nie posiadamy tak dużych środków finansowych, aby przeznaczać je na remonty- dodaje Elżbieta Lanczak.

źródło: www.ikamien.pl