W spotkaniu wzięło udział 30 gości i jak zawsze gdy spotykamy się z Państwem Galas miało swój niepowtarzalny, wzruszający klimat. Rozpoczęło się wesołą, humorystyczną piosenką „Stare Małżeństwo”. Pan Krzysztof przyznał się, ze muzyka to jego hobby, natomiast teksty – wiersze pisał całe życie, ale jakoś nie powstała w jego głowie idea aby je wydać. Dopiero poznanie pewnej poetki, która zapoznała się z jego twórczością i bardzo jej się ona spodobała, zadecydowało o wydaniu jego utworów. To właśnie ona stała się jego recenzentem i pomogła mu w wydaniu pierwszych tomików.

Ludzie oprócz bólu fizycznego przynoszą ból duszy i trzeba ich wysłuchać i to co usłyszał często było tematem jego wierszy, Pani Alina przeczytała nam:
„ Modlitwę”, „ Wbrew mojej woli”, „Niechciany” i „Lipcowy księżyc”.

Na zmianę dość lirycznego i smutnego tematu Państwo Galas uraczyli nas zabawną piosenką „Ble, ble, bla, bla – pierwsze słowo”.
Pan Krzysztof dużo swojej twórczości poświęca kobietom, jest bardzo wrażliwy na ich los i na spotykające je życiowe problemy. Pisze o porzuconych, zdradzonych, o konfliktach męsko – damskich, o nieporozumieniach. Poznaliśmy kolejne jego utwory: „Mimo wszystko”, Niekochana”, „Niepocieszona”.

Nasz Gość wspomniał również o tym, że czytelnicy dziwią się, że nie mówi o tym, że nie widzi – nie skarży się i nie rozwodzi się z żalem nad tym tematem.
Tak środowisko niewidomych jest trudne, Pan Krzysztof przebywa w środowisku niewidomych i im pomaga, ale oni muszą chcieć tej pomocy – nie może ona być spontaniczna bo nie będzie odpowiednio przyjęta – ale tego nie da się wytłumaczyć osobom z poza środowiska.
Do tej tematyki pani Alina odczytała wiersze:
„Prośba Czytelników”, „ Mówią, ze oślepieni”.
Pan Krzysztof zaczął pisać piosenki – muzykę do tekstów m.in. Gałczyńskiego. Pisze również wiersze liryczne:
„W taką noc”, „Przy tobie”, Czereśniowa Pora”.

Stał się publicystą – pisze felietony „Widzieć intelektem” –felietony literackie z pozycji niewidomego np. „Natchnienie”. Przez półtora roku napisał 40 felietonów na prośbę niewidomego dziennikarza na potrzeby niewidomych. Ludzie o niewidomych wiedzą mało lub w ogóle nic nie wiedzą. Jego najweselszy felieton pt.: „ Groteska” opowiada o czasie kiedy pan Krzysztof był zakochany i to jest fakt autentyczny.
Pan Krzysztof ma cudowną żonę – Alinę – która wspiera go w życiu codziennym i artystycznym, spisuje jego twórczość, pięknie śpiewa z mężem w duecie, recytuje jego wiersze no i jest pierwszym „recenzentem”. Jak się patrzy na nich gdy są razem to aż ciepło się robi na serduchu i i myśli się same nasuwają „Boże jak oni się kochają”. Oboje pełni ciepła i pogody ducha, otwarci dla ludzi – niosą „ogarek pięknej poezji i muzyki” aby wszyscy wokół nich byli równie szczęśliwi.
Co tu dużo mówić przeczytajmy wiersz poświecony Alince:
CZEREŚNIOWA PORĄ
…”u progu nocy
ciemniej porcelanowe niebo
deszcz kładzie się skroplonym pokotem
na parującą czerwcem ziemię
obmywa gładkie kamienie
i szorstkie liście łopianu

rozmowne drzewa
zagłuszają nagromadzone troski
kalendarz gubi zamyślona kartkę
Jutro twoje imieniny
wdzięczny Bogu uśmiecham się
co tu kryć
to szczęśliwy traf
że kocham cię ponad miarę”…

W MBP w Dziwnowie dostępne są tomiki wierszy Pana Krzysztofa, które nota bene dostaliśmy w prezencie: „Wizerunki Godzin”, „Na powiece Ziemi”, „ Na mieliźnie prawdy”, „Kamieniołomy dni” i dwa ostatnie „Nieustępliwa pamięć”, „Czas niepewności”. U nas również dostępne są niektóre felietony - zapraszamy, serdecznie zapraszamy do pięknej lektury, a zdjęcia z pierwszego i ostatniego spotkania znajdziecie na naszej stronie WWW.biblioteka.dziwnow.net.