ikamien.pl • Sobota [09.11.2013, 19:16:32] • Międzyzdroje
Pół wieku – to mało czy dużo?

fot. Szkoła Podstawowa w Międzyzdrojach
Szkoła Podstawowa nr 1 im. Bolesława Chrobrego w Międzyzdrojach święci w tym roku jubileusz 50-lecia swego istnienia. Jej historia zaczyna się w roku 1963, kiedy to została uroczyście otwarta jako jedna ze szkół – pomników tysiąclecia państwa polskiego. Powstawaniu szkoły towarzyszył ogromny entuzjazm całej społeczności Międzyzdrojów. Utworzenie nowej szkoły było wówczas palącą potrzebą w związku z wchodzeniem w wiek szkolny wyżu demograficznego lat ’50.
Przez minione dekady szkołę opuściło ponad dwa i pół tysiąca absolwentów. Na ten imponujący wynik złożyła się praca bardzo wielu nauczycieli oraz pracowników administracji i obsługi.
Obchody 50-lecia stały się dla nas – pracowników szkoły i organizatorów jubileuszu – niebywałą okazją do ożywienia wspomnień ludzkich, odkurzenia starych kronik i przejrzenia czarno-białych fotografii.
Główne uroczystości rocznicowe odbyły się 25 października w sali teatralnej Międzynarodowego Domu Kultury w Międzyzdrojach. Impreza ta miała formę benefisu na rzecz „szacownej jubilatki”. O szkole, o tych, którzy ją tworzyli, o zabawnych zdarzeniach opowiadali zaproszeni goście: dawni pracownicy, przedstawiciele obecnej kadry, absolwenci. Benefis prowadziła p. Iwona Banachowicz - dyrektor szkoły - przy współpracy p. Dariusza Trauta – wieloletniego emerytowanego dyrektora placówki.
Ze szczególną atencją i wzruszeniem wspominano nieżyjącego już p. Bronisława Chmielowskiego - pierwszego dyrektora szkoły, znakomitego pedagoga i wielkiego społecznika. Pani Regina Chmielowska – jego małżonka - zaszczyciła nas opowieścią o tym, jak wyglądała praca w szkole i relacje międzyludzkie w początkowych latach jej działania.

fot. Szkoła Podstawowa w Międzyzdrojach
W tle toczących się na scenie rozmów, publiczność mogła oglądać prezentację multimedialną stworzoną z najstarszych, najciekawszych i najzabawniejszych zdjęć z przeszłości. Pomiędzy wystąpieniami gości, przewijały się różne piosenki – dawne i współczesne. Nawiązywały one tematycznie do prowadzonych rozmów w zabawny sposób puentując wypowiedzi rozmówców. Imprezę uświetniały także pieśni chóru szkolnego „Impresja” pod dyrekcją p. Anny Sobierajskiej. W szczególności wykonanie „Hymnu III tysiąclecia” wywołało wielkie poruszenie na widowni.
Publiczność w ogóle bardzo żywo reagowała na wszystko, co działo się na scenie. Aplauz wywoływały słowa uznania dla wielu wybitnych pedagogów, których nazwiska przewijały się we wspomnieniach gości. Opowiadali oni również o wielu anegdotycznych zdarzeniach, które z kolei wywoływały ogromne rozbawienie. Salwy śmiechu następowały natomiast wtedy, gdy na ekranie pojawiały się znane twarze - uchwycone z młodzieńczym wyrazem w kadrze starej fotografii.
Na koniec do sali teatralnej wkroczył malowniczy korowód uczniów klas 4 tańczących poloneza. Podobali się bardzo. Tańczyli nie tylko w rytm muzyki, ale także rytm klaskania wszystkich zgromadzonych widzów.
Pani dyrektor Iwona Banachowicz odebrała mnóstwo serdecznych gratulacji i życzeń dla szkoły ze strony władz gminy i powiatu, dyrektorów placówek oświatowych i organizacji społecznych.
Wszystkie te dobre słowa, humor i wywołane wspomnienia były dużą dawką pozytywnej energii emanującej w sali MDK. Do tego dołączało przesłanie płynące z „Hymnu III Tysiąclecia”: „Daj ludziom miłość, miłość swoją daj ! /Ludziom serc twardych, ludziom smutnych duszy./Daj ludziom miłość, poczuj szczęścia raj.”
Po przedstawieniu w księdze pamiątkowej szkoły znalazło się kilka wpisów. Pani Teresa Purgal – przedstawicielka rady gminy – napisała tak: „Organizatorom – gratulacje! Doznałam tylu wzruszeń i nauczyłam się znowuż czegoś. A ‘Hymn III Tysiąclecia’ to dedykacja dla każdego człowieka na co dzień”
I na koniec jeszcze jedna refleksja. Szkoła przy ul. Leśnej zawsze nazywana była „nową” szkołą. Czy dalej można ją tak nazywać? Zastanawiała się nad tym p. Tamara Starachowska, absolwentka naszej szkoły, obecnie – dyrektor gimnazjum w Międzyzdrojach. W związku z tym napisała w księdze pamiątkowej: „Pół wieku! To mało? Czy dużo…? Szkoła jest punktem odniesienia, stałością i mimo reform – niezmienna”. Wielka racja – szkoła była przez 50 lat i na pewno będzie - przez następne pół wieku albo dłużej.
Organizatorzy