Grudzień 1970 roku stanowi jeden z najtragiczniejszych okresów w powojennych dziejach naszego kraju.
Pogarszająca się sytuacja ekonomiczna kraju zmusiła ekipę Władysława Gomułki do prac nad wprowadzeniem reformy gospodarczej. Przygotowywane pod kierownictwem, odpowiedzialnego za zagadnienia ekonomiczne, sekretarza KC Bolesława Jaszczuka zmiany miały na celu wywołanie wzrostu efektywności gospodarki. Ich wprowadzenie planowano na 1 stycznia 1971 r. Reforma ograniczała się jednak do półśrodków, zachowując podstawy ówczesnej gospodarki jak ekonomiczna autarkia czy dominacja przemysłu ciężkiego. Pierwszym etapem reformy stała się tzw. regulacja cen, która w przypadku podstawowych produktów żywnościowych oznaczała ich podwyżkę, szczególnie dotkliwą dla społeczeństwa, zwłaszcza przed zbliżającymi się świętami.
12 grudnia, w sobotę wieczorem, radio i telewizja poinformowały o wprowadzonych z dniem następnym podwyżkach.
ikamien.pl • Wtorek [18.12.2012, 12:10:16] • Kamień Pomorski
fot. UM w Kamieniu Pomorskim
Wczoraj, w 42. rocznicę tragicznych wydarzeń Grudnia 1970 r., na Starym Rynku została otwarta nowa wystawa plenerowa zatytułowana „Zbuntowane miasto. Szczeciński Grudzień´70 – Styczeń´ 71”, przygotowana przez Instytut Pamięci Narodowej. Gościem oficjalnego otwarcia był pan Paweł Miedziński, historyk z Biura Edukacji Publicznej szczecińskiego IPN-u i kurator wystawy, który przedstawił przebieg wydarzeń jakie miały wówczas miejsce w Szczecinie. Ekspozycja będzie prezentowana na Starym Rynku do końca stycznia przyszłego roku.
fot. UM w Kamieniu Pomorskim
Uchwała Rady Ministrów, zamieszczona nazajutrz w „Trybunie Ludu”, donosiła o zmianach cen szeregu produktów. Obniżeniu uległy ceny telewizorów, pralek czy lodówek, dóbr nabywanych wówczas stosunkowo rzadko, niekiedy nawet raz w życiu danej rodziny. Wzrosły ceny żywności, w tym mięsa i jego przetworów o 17,6%, a mąki o 16,6%. Wprowadzona obniżka, na niektóre produkty przemysłowe, w żaden sposób nie rekompensowała podwyżek cen na artykuły pierwszej potrzeby.
W poniedziałek rano, 14 grudnia, w odpowiedzi na wprowadzoną „regulację” robotnicy wydziałów S-3 i S-4 Stoczni im. Lenina w Gdańsku przerwali pracę domagając się cofnięcia podwyżek. W kolejnych godzinach do strajkujących przyłączyły się następne wydziały. Demonstranci udali się pod siedzibę Komitetu Wojewódzkiego PZPR domagając się spotkania z I sekretarzem Alojzym Karkoszką, który był w wówczas w Warszawie. Spod KW część manifestantów wyruszyła w stronę Wrzeszcza, w której to dzielnicy znajdowały się Politechnika Gdańska i Polskie Radio. Demonstranci chcieli nakłonić studentów do udziału w strajku, a kierownictwo rozgłośni do nadania komunikatu o panującej w mieście sytuacji. Działania te nie przyniosły jednak zamierzonego efektu. Wobec powracającego z Wrzeszcza tłumu milicja użyła petard i gazów łzawiących. Doszło do starć funkcjonariuszy MO ze strajkującymi. Nastąpiły pierwsze aresztowania.