Szkolne Muzeum w Dziwnowie – miejsce, gdzie historia przemawia eksponatem

Jak wiele cennych przedmiotów, będących źródłem historycznym minionych czasów, jest w naszych domach, nie wiemy dopóty, dopóki nie zadamy sobie trudu ich odnalezienia. Takimi słowami rozpoczęłam pierwszy artykuł o Szkolnym Muzeum w Szkole Podstawowej im. 5-go Kołobrzeskiego Pułku Piechoty w Dziwnowie w 2019 roku. Od tamtego momentu minęło sześć lat. Dzisiaj już mało kto pamięta początek historii tego szczególnego miejsca w naszej szkole. A zatem przypomnę, że gabloty przekazała nam dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Dziwnowie pani Alina Cygal-Sobhi. Wcześniej zostały one podarowane MBP w Dziwnowie, w styczniu 2012 roku przez Książnicę Pomorską w Szczecinie – Wojewódzką Bibliotekę Publiczną o statusie naukowym, jedną z największych w Polsce. Interesującą informacją jest fakt, iż zostały one wykonane na specjalne zamówienie Książnicy Pomorskiej w latach sześćdziesiątych XX wieku i służyły do ekspozycji książek, dokumentów i różnych ciekawych wystaw organizowanych przez bibliotekę wojewódzką.

Przepiękne gabloty, nadgryzione zębem czasu, czekały najwyraźniej, aż przyjdzie ich dzień. I tak stało się w styczniu 2019 roku. Szkoła Podstawowa im. 5-go Kołobrzeskiego Pułku Piechoty w Dziwnowie stała się szczęśliwą posiadaczką mebli, o których raczej można tylko pomarzyć. Ale jak to w życiu bywa, po drodze znalazło się kilka życiowych przeszkód, które oczywiście pokonaliśmy działając wspólnie, razem i w porozumieniu. Bo razem można więcej, o czym przypominają słowa Jerzego Waldorffa: „Wspólna praca jednoczy ludzi bardziej niż wspólna biesiada."

Po pierwsze, okazało się, że należy je przenieść z podpiwniczonego magazynu biblioteki na korytarz szkolny znajdujący się na pierwszym piętrze. Problem polegał na tym, że są one bardzo ciężkie, a piwnica i korytarz piwniczny ciasne, więc trzeba było pomocy silnych i uczynnych ochotników. Znalazłam takich wśród uczniów oraz w osobie ówczesnego konserwatora szkoły pana Jarosława Brońkowskiego. Drugą, znacznie większą trudnością, była konieczność przygotowania gablot do użyteczności publicznej, czyli gruntowne ich wyczyszczenie i tutaj na wysokości zadania stanęły ówczesne uczennice należące do Samorządu Uczniowskiego Gimnazjum Publicznego „Pomerania" w Dziwnowie: Dominika Świstak, Emilia Bieć, Wiktoria Szternal i Marta Kiersztyn. Dziewczyny z wielkim oddaniem przeprowadziły wstępną „renowację" pięknych, starych mebli, przywracając im godny wygląd.

Z rozrzewnieniem wspominam gimnazjum jako etap edukacji, który sięgając do historii, przez stulecia nie tylko nie budził kontrowersji, ale był wręcz symbolem rozwoju młodego człowieka. Gimnazjum było przestrzenią dojrzewania, poszukiwania tożsamości i budowania więzi. A jednak w XXI wieku, zamiast rozwijać i doskonalić tę formę edukacji, zadecydowano o jej likwidacji. Trudno się nie zadumać, że coś tak wartościowego i sprawdzonego przez pokolenia mogło komuś „przeszkadzać". Oczywiście wypowiadam się we własnym imieniu, jako autor niniejszego tekstu.