Art. 15.1 ustawy o ochronie przyrody przedstawia sprawę jasno. W parku narodowym zabrania się między innymi: „pozyskiwania, niszczenia lub umyślnego uszkadzania roślin oraz grzybów; użytkowania, niszczenia, umyślnego uszkadzania, zanieczyszczania i dokonywania zmian obiektów przyrodniczych, obszarów oraz zasobów, tworów i składników przyrody.”
- W związku z powyższym w parku narodowym nie można prowadzić zbioru "chrustu" bez zezwolenia wynikającego z zatwierdzonych przez Ministra ds. środowiska zadań ochronnych. - ostrzega Wioletta Nawrocka, dyrektor Wolińskiego Parku Narodowego. - Nieprzestrzeganie zakazów obowiązujących w parku narodowym wiąże się z możliwością nałożenia kary pieniężnej do wysokości 500 zł lub skierowaniem sprawy do sądu.
Zapytaliśmy, co konkretnie uznać można za chrust. Z przekazanej nam informacji wynika, że to drewno opałowe małowymiarowe najczęściej o średnicy nie większej niż 5 cm będące częścią sortymentu Drobnica opałowa M2 – czyli drewna o średnicy dolnej (dd) w korze do 7 cm. Zazwyczaj są to gałęzie i części wierzchołkowe po wyciętych drzewach.
- Drobnica opałowa może być pozyskiwana kosztem nabywcy tylko za zgodą Dyrektora Parku Narodowego - informuje Wioletta Nawrocka. - Na terenie Wolińskiego Parku Narodowego takie zgody mogą być wydane tylko na pozyskanie drobnicy opałowej w miejscach gdzie jej pozostawienie może powodować zagrożenie pożarowe. Pozostały obszar Parku jest wyłączony z możliwości zbierania chrustu czy szerzej drewna M2, które to jest istotnym składnikiem ekosystemu leśnego.
Wygląda na to, że chętnych na chrust nie ma zbyt wielu. W roku 2021 takie zgody otrzymało 5 osób. W tym – 4.
Cena za pozyskanie 1 m3 drobnicy opałowej wynosi:
M2 iglaste – 34,00 zł,
M2 liściaste – 60,00 zł.