Targani wichrami historii, miotani przez zły los. Polacy. Naród pielgrzymów niepodległości. Za wypłowiałym już często sztandarem szli aż gdzie piachy pustynne i zlodowaciałe szałasy syberyjskiej katorgi. Szli, cierpieli i marzyli o powrocie. Na ziszczenie tych tęsknot przyszedł czas gdy chichot historii sprawił, że gnębiący ich zaborcy stanęli naprzeciw siebie w wielkiej wojnie.
Niedługo po tamtej, szczęśliwej ostatecznie dla Polaków przyszła kolejna, jeszcze straszniejsza, a po niej lata, w których kolejny zaborca skazywał nas na niepamięć, zapomnienie o chlubnych chwilach i narodowych bohaterach. Kto tego nie przeżył na własnej skórze, temu trudno wyobrazić dziś sobie jak wielką traumą dla tęskniących za wolnością Polaków.
Każde pokolenie ma swoje traumy. Dzisiejszemu przyszło zmagać się z kolejną, tą , która dystansuje nas od siebie, nie pozwala wspólnie cieszyć się chlubna historią, uśmiechać, tańczyć i śpiewać wspólnie, jak tego od lat uczy nas Świnoujściu Barbara Okoń. Nie weźmiemy się dziś za ręce w biało-czerwonym łańcuchu, z donośnym „My pierwsza brygada” na ustach. Jeśli komuś tego brakuje to przypominamy o ogólnopolskiej akcji i wspólnym śpiewaniu. Poszukajcie na Fb profilu „Niepodległa do Hymnu”.
W samo południe 11 listopada każdy może włączyć się we wspólne świętowanie. Pokażmy, że w kolejną rocznicę odzyskania niepodległości jesteśmy jedną, biało-czerwoną rodziną. Zademonstrujemy to w najbliższy sercom Polaków sposób – poprzez wspólne odśpiewanie Mazurka Dąbrowskiego! Wydarzenie odbędzie się on-line, nagranie hymnu do wspólnego śpiewania zostanie udostępnione na profilu fb 11.11.2020 o godzinie 12:00.
ikamien.pl • Środa [11.11.2020, 10:15:20] • Polska
autor: piaskun_ ( fot. stock.adobe.com/pl )
Powołana do życia 3 sierpnia 1914 roku przez Józefa Piłsudskiego Pierwsza Kompania Kadrowa w niczym nie przypominała „kuźni kadr”. Jak pisze historyczka Justyna Skalska gdy wyruszali w bój „przypominali oni raczej zbieraninę przypadkowych ludzi, niż prawdziwe wojsko”. Za nimi stało jednak X wieków chlubnej historii kraju, którego mieszkańcy nigdy nie godzili się z próbami odebrania tożsamości ich ojczyźnie. W pamięci właśnie tkwiła ich wielka siła, moc która doprowadziła do celu, do odrodzenia narodowego domu. Konsekwencja, wiara, zapomnienie o małych własnych ambicjach i marzeniach po to by spełniło się to najważniejsze. Tego właśnie, warto i dziś uczyć się od bohaterów, których wspominamy dziś nieco inaczej. Bez wojskowych werbli, bez przemarszów i festynów. Może jednak poświęcimy im dziś chwil kilka, splot myśli i czas przy stole z rodzinnym obiadem…