Browar funkcjonował już 1865 roku jako Herman Breslich Brauerei czyli Browar Herman Breslich. zarządzany przez rodzinę Breslichów, z upływem lat przez osoby spoza rodziny.
fot. archiwum autora
Browar nawiązujący swoją nazwą do kamieńskiego klasztoru Dominikanów znajdował się w między konkatedrą świętego Jana Chrzciciela, a powstałym wraz z kolonizacją niemiecką kościołem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
Browar funkcjonował już 1865 roku jako Herman Breslich Brauerei czyli Browar Herman Breslich. zarządzany przez rodzinę Breslichów, z upływem lat przez osoby spoza rodziny.
fot. archiwum autora
Na początku XX wieku zaczął sprzedawać swoje piwa w butelkach. Poszerzenie oferty odpowiadające ówczesnym tendencjom rynku, pozostawiło nam sporo butelek, porcelanek i żetonów. Te ostatnie stanowiły dodatkowe wynagrodzenie dla pracowników, a także umożliwiały redukcję obrotu gotówki.
1905 rok przyniósł poważne zmiany w browarze. Właścicielem stał się pan Carl Arndt, który zmienił nazwę firmy na Klosterbrauerei Carl Arndt, czyli Browar klasztorny Carl Arndt.
W roku 1910 browar kolejny raz zmienił nazwę, na Klosterbrauerei Gesellschaft mit beschränkter Haftung, czyli Browar klasztorny spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Z tego okresu pochodzi powyższa reklama.
Zaledwie kilka lat później, w roku 1913 browar został przejęty przez braci Voerkelius, prawdopodobnie najpoważniejszą konkurencję Browaru klasztornego.
fot. archiwum autora
Browar klasztorny, pod wszystkimi swoimi nazwami nigdy nie wyrósł na nic więcej niż mały browar, czyli dzisiejszy odpowiednik browaru rzemieślniczego. Wraz z zaprzestaniem w nim warzenia piwa, budynki zaczęły pełnić funkcję magazynu dla firmy braci Voerkelius.
Dopiero w drugiej połowie XX wieku budynki wykorzystywano jako lokale usługowe:
- Beczułka - pijalnia piwa.
- U Klecia - lokal nocny.
i inne.