Dlatego też ogłosiłam konkurs na najciekawszą-najpiękniejszą „Historię mojego przyjaciela”, przyjmując, że przyjacielem, w tym przypadku ma być posiadane przez ucznia zwierzątko.
„Najlepszą rzeczą, którą możesz dać wrogowi, jest przebaczenie. Przeciwnikowi daj tolerancję, przyjacielowi serce, dziecku dobry przykład, a ojcu szacunek. Zachowuj się tak, aby twoja matka była z ciebie dumna. Szanuj siebie, a wszystkich innych obdarzaj miłością”.
Benjamin Franklin
Na szczęście historia to nie tylko wojny i daty, ale także piękne historie, z życia wzięte.
Mają swoje przyczyny, mają swój przebieg i mają swoje skutki, jest w nich chronologia następujących po sobie zdarzeń.
To czego w nich nie ma to konflikty, nienawiść i wrogość.
Są to po prostu piękne historie przyjaźni, która tak w czasie pokoju, jak i w czasie wojny, daje siłę, moc przetrwania i nadaje życiu sens.
Przypomnijmy zasady konkursu.
1. Napisanie opowiadania, na komputerze, na temat historii swojego zwierzątka. (min. 12 zdań)
2. Dołączenie do pracy od jednego do maksymalnie 3 zdjęć przyjaciela.
3. Przesłanie pracy do 1 maja 2020r.
Z opowiadania miałam jak najwięcej dowiedzieć się o Waszym przyjacielu, min. skąd pochodzi, w jaki sposób zamieszkał razem z Wami, jak się zwie, jakie ma upodobania.
Przystąpienie do konkursu było dobrowolne, nieobowiązkowe i dotyczyło uczniów, którzy swój czas chcieli poświęcić właśnie historii przyjaciela.
Do konkursu przystąpiło osiem osób: Daniel Druzd, Karina Kalibabka, Marcel Kołodziej, Wiktoria Kowalczyk, Aleksandra Matuszewska, Szymon Około-Kułak, Jakub Kazana i Mikołaj Kubala .
Miały być przyznawane miejsca, podium za najlepsze prace ale….