Plany Mariny na 2019

Port jachtowy nad Zalewem Kamieńskim po raz pierwszy od momentu otwarcia w 2012 roku uzyskał prawie całkowite obłożenie blisko 280 miejsc postojowych na wodzie i prawie 200 na lądzie i w hangarach.

W naszym porcie odbyło się też kilka ważnych imprez żeglarskich, w tym dwa wydarzenia najwyższej rangi, jakimi były czerwcowe zakończenia dwóch rejsów dookoła świata, zbierających obecnie ogólnopolskie nagrody i wyróżnienia za ubiegły rok. Cieszymy się, że razem z Wami i naszymi żeglarzami mogliśmy stać się małą częścią historii polskiego żeglarstwa.

Pomimo zwiększającego się ruchu, dochody Mariny nie rosną w stopniu gwarantującym jej funkcjonowanie w warunkach zmniejszających się z każdym rokiem dotacji gminnych, w związku z tym koniecznym stało się podjęcie działań zmierzających do uzyskania samowystarczalności ekonomicznej Mariny, która zgodnie z założeniami Gminy Kamień Pomorski powinna zostać osiągnięta w roku 2022.
W celu realizacji tego trudnego zadania, zarząd spółki stanął przed koniecznością wprowadzenia kilku ważnych zmian, które mają umożliwić Marinie obsługę większej ilości klientów oraz utrzymanie i poprawę poziomu oferowanych usług, co w dalszej perspektywie przełoży się na zdrowy rachunek ekonomiczny portu w przyszłości.

Nasze główne działania na początku 2019 roku jesteśmy zmuszeni skierować w pierwszej kolejności na troskę o stan techniczny infrastruktury portowej.
Projektowanie i budowa naszej mariny w ramach sieci portów Zachodniopomorskiego Szlaku żeglarskiego była ambitnym i nowatorskim przedsięwzięciem w skali regionu. Technologia, którą zastosowano, czyli pływające, betonowe pomosty mocowane do pali i połączone z nimi mniejsze pomosty cumownicze dla jachtów zapewniły żeglarzom komfort użytkowania i bezpieczeństwo w porcie. Projektanci i inwestorzy skoncentrowali się na dostarczeniu nowatorskich, ale stosunkowo łatwo dostępnych rozwiązań, które w znacznym stopniu spełniły swoją funkcję. Ich słabą stroną okazało się jednak zastosowanie wielu elementów drewnianych, surowca, który jak się okazuje nie zniósł próby czasu. Po zakończeniu okresu gwarancyjnego i rękojmi, praktycznie wszystkie okładziny sosnowe zamontowane na pomostach cumowniczych zgniły i kwalifikują się obecnie do wymiany. Ponadto wszystkie najkrótsze, siedmiometrowe pomosty cumownicze, których jest 85 sztuk zamontowano do pomostów betonowych za pośrednictwem belek sosnowych, które również należy w najbliższym czasie wymienić.
W celu niedopuszczenia do sytuacji, w której ze względów bezpieczeństwa musielibyśmy wyłączyć część portu z użytkowania, jeszcze pod koniec 2018 roku podjęliśmy w trybie pilnym działania zmierzające do modernizacji pomostów cumowniczych. Analizując różne rozwiązania dostępne na rynku rozważaliśmy wymianę zużytych elementów drewnianych na podobne sosnowe, lub wykonane z trwalszego, ale droższego drewna egzotycznego. Eksperymentowaliśmy również z innymi materiałami. Testowaliśmy drewnopodobne okładziny kompozytowe, kraty pomostowe z tworzywa TWS i stalową, ocynkowaną kratkę Wema.
Nasz ostateczny wybór padł na stosunkowo tanią, łatwą w montażu i trwałą ocynkowaną kratkę Wema, która poza wymienionymi już zaletami nie kumuluje nieczystości wytwarzanych przez ptactwo wodne, jest w stu procentach antypoślizgowa, oraz działa jak wycieraczka do butów, co szybko docenią żeglarze korzystający ze zmodernizowanych pomostów.
Sosnowe belki łączące pomosty cumownicze z betonowymi pomostami głównymi zdecydowaliśmy się wymieniać sukcesywnie na drewnopodobne belki kompozytowe - lite.
Tuż przed końcem roku wykonaliśmy pilotażowo jeden pomost w nowej technologii i jesteśmy przekonani o słuszności przyjętych rozwiązań.
Następnie bez zbędnej zwłoki dokonaliśmy pierwszego większego zamówienia 45 kompletów krat pomostowych, które przez całą zimę nasi bosmani będą montować na odnogach cumowniczych przy pomostach E, F i G znajdujących się w najgorszym stanie.
W całej Marinie znajduje się obecnie aż 125 odnóg cumowniczych, co oznacza, że przy naszych obecnych mocach przerobowych i planowanych finansach, wymiana okładzin na wszystkich odnogach powinna zostać zrealizowana na przestrzeni około dwóch lat, tak aby prace modernizacyjne nie kolidowały z normalnym funkcjonowaniem Mariny w sezonie żeglarskim.