Na temat końca konwentu dominikańskiego w naszym mieście wypowiedział się pan Grzegorz Wejman w książce ''Organizacja kościelna Kamienia Pomorskiego w latach 1124–1544''. Możemy się w niej dowiedzieć, że kasacja zakonu miała nastąpić w latach trzydziestych XVI stulecia. Przejście na luteranizm w naszym regionie zostało oficjalnie zatwierdzone w sejmiku zwołanym w Trzebiatowie 13 grudnia 1534 roku. Po nim mnisi mieli stopniowo opuszczać klasztor, ostatni w 1539 prosił księcia o pozostawienie go do śmierci w klasztorze i o wzięcie go w opiekę. Zabudowania konwentu przeszły na własność kapituły katedralnej. Mimo tego, klasztor co jakiś czas o sobie przypominał:
ikamien.pl • Piątek [26.10.2018, 16:25:15] • Kamień Pomorski
fot. Organizator
Niniejszy wpis został oparty na artykule pana Henryka Kustosza i pana Artura Sobuckiego pt. ''Odkrycie średniowiecznego kościoła klasztornego dominikanów pw. św. Idziego w Kamieniu Pomorskim. Wstępne wyniki badań archeologiczno-architektonicznych'' opublikowanego w Materiałach Zachodniopomorskich w roku 2016. Artykuł jest dostępny online.
fot. Organizator
- 18 listopada 1524 roku książęta Jerzy I i Barnim IX mieli zobowiązać przeora Jerzego Heidenricka, przeora i zakon do wydania klejnotów klasztorny radzie miejskiej naszego miasta i kapitanowi Wolina Jakubowi Flemmingowi.
- 30 sierpnia 1524 roku przeor zakonu przekazał dominikańskie zbiory dokumentów szczecińskiej kancelarii książęcej.
- W roku 1540 kapituła katedralna została zobowiązana dostarczyć książętom pomorskim piszczałki organowe, wyroby żelazne i okna z terenów klasztornych
- W 1541 burmistrz i rada miejska mogą bez przeszkód wywozić drewno w kościoła klasztornego
- W roku 1582 wybucha tutaj pożar
W obrębie prezbiterium świątyni św. Idziego odsłonięto fundamenty na których wzniesiono przytułek św. Jana, wyburzony dopiero w latach 60 XX wieku. Ta jakoby kontynuacja dziejów kościoła była ryglową parterową konstrukcją z wysokim dachem. Po drugiej wojnie światowej był to budynek z adresem Mickiewicza 37. Na tym terenie odkryto również cmentarz protestancki, który funkcjonował do lat trzydziestych XVII stulecia. Brakuje pochówków heretyckich (protestanckich) na terenie zabudowań klasztornych i kościoła, co może wskazywać o dalszym korzystaniu z budynków po kasacji konwentu. Kościół św. Idziego został rozebrany najpóźniej do roku 1606.
fot. Organizator
Ostatnią kontynuacją historii zaczętej wieki temu jest Kwartał Dominikański. Niestety przez niewystarczającą uwagę służb konserwatorskich część fundamentów kościoła św. Idziego została usunięta (przy okazji bardzo ciekawe jest pochodzenie stosu głazów przy katedrze) i przykryta nowymi zabudowaniami. Jak przebiegał dominikański kościół mogą Państwo zobaczyć od strony podwórza kwartału. Czerwonymi cegła zaznaczono wyraźnie rozplanowanie świątyni.