Sposób na Elfa

Marcin Pałasz przez kilka lat był związany ze światem reklamy. Obecnie zajmuje się tylko pisarstwem. Jego pierwsza książka została wydana w 2004 r. Kolega namówił go, aby powieść, którą napisał w jednym egzemplarzu dla chrześniaka, wysłał do wydawnictwa „Nasza Księgarnia”, która później zakupiła prawa autorskie. Nasz gość opowiedział dzieciom o swoich książkach. Jest wielkim miłośnikiem zwierząt, dlatego są one często bohaterami jego powieści. Zachęca, by adoptować psy ze schroniska lub z Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami. Wcześniej poleca przeczytać poradnik swojego autorstwa „Chciałbym mieć psa czyli jak wychować człowieka”. Marcin Pałasz chce uświadomić, że przyjęcie pupila pod swój dach to ogromna frajda, ale i obowiązki.

Jego najbardziej znaną książką jest „Sposób na Elfa” za którą w 2013 r. dostał Ogólnopolską Nagrodę Literacką im. Kornela Makuszyńskiego. Materiały do powieści zbierał przez 2 lata obserwując zabawne przygody swojego psa- Elfa, który jest jej głównym bohaterem. Marcin Pałasz chciał kupić wyżła, ale czytając ogłoszenia w internecie natknął się na fotografię owczarka belgijskiego ze smutnymi oczami i zabawnymi, sterczącymi uszami. Szczeniak zrobił na nim ogromne wrażenie i przygarnął go ze schroniska. Psiak wabi się Elf ze względu na swoje odstające uszy. Autor założył psu konto na portalu społecznościowym i podpisał je Elf Pałasz. Twierdzi, że jego pupil jest najlepszym przyjacielem oraz członkiem rodziny, dlatego musi mieć nazwisko. Jego najnowsza książka „Elf i skarb wuja Leona” pojawi się w księgarniach w tym roku przed Bożym Narodzeniem. Marcin Pałasz jest już w trakcie pisania 7 części cyklu o przygodach Elfa.

Autor przyznał, że nie potrafi pisać horrorów, gdyż przy próbach ich pisania wychodzą mu komedie. Takim przykładem jest „Straszyć nie jest łatwo” o przygodach wampira i duchów mieszkających w starym, opuszczonym dworku.

Na bazie wspomnień napisał książkę „Dasz radę Marcelko”. Jest to powieść o niepełnosprawnej dziewczynce chodzącej o kuli po wypadku. Tytułowa bohaterka była bardzo nieszczęśliwa, ponieważ dokuczały jej koleżanki z klasy. Jej życie zmieniło się na lepsze, kiedy otrzymała szczeniaka Rozrabiaka, który pomógł jej w rehabilitacji.