Czy się stoi, czy się siedzi…- łatwe pieniądze?

Fenomen polega na „niewyjaśnionym” racjonalnie sposobie owej sztuki, a – jak wiadomo- najbardziej przyciąga to, co tajemnicze, odbiegające od praw natury- w tym przypadku łamiące prawa powszechnego ciążenia. Bo dla niewtajemniczonego widza, „aktor” przedstawiający sztuczkę jest prawdziwym fakirem, bardziej pragmatyczni obserwatorzy dostrzegają inny wymiar tej „magii”. Jak pisze nasz Letni Obserwator : Ale fucha. Cały dzień wygodne siedzenie na stelażu. Płyta na chodniku przykryta nędzną wykładziną, do niej przyspawany stalowy drążek ,do którego mocuje się wygodne siedzenie. Trochę pudru i przebrania, do tego cicha muzyka z Indii, czy Tybetu. Skrzyneczka na pieniążki i zawsze coś tam wpadnie. Zainteresowanie jest duże, bo nawet jest trudno jest przejść. Wiele osób czeka, kiedy się zmęczy, to odpuści i stanie na nogi. Jednak gapiowie odpuszczają i odchodzą, a on siedzi dalej nad czarodziejskim dywanem, unosząc się w powietrzu jak postacie z bajek dla dzieci.

Bardziej dociekliwi znaleźli już szczegółowe wyjaśnienie zasad działania tej „magii”, którą stanowi mechanizm dość pomysłowy i bazujący na przewodnictwie metalowego prętu. Choć niektórzy wolą pozostać przy wersji „lewitacja”. „medytacja”, „siła woli”. Kto chce, urzeczony wrzuci pieniążek do skrzyneczki, kto nie , przejdzie obojętny- promenada ma przecież dostarczać rozrywki na różnych poziomach.