23 maja 1945 r. w Kamieniu Pomorskim

Grupa ta wyruszyła 8 maja z Piły, gdzie znajdował się wówczas Urząd Pełnomocnika Rządu RP na Okręg Pomorze Zachodnie, którym był ppłk. Leonard Borkowicz, późniejszy pierwszy wojewoda szczeciński.

Na obszarze zdobytych ziem, w tym i w Kamieniu po 5 marca, władza cywilna i wojskowa przechodziła w ręce radzieckich Komendantur Wojennych organizujących tymczasową władzę na zajmowanym przez siebie terenie, na którym komendanci powoływali burmistrzów, wójtów, sołtysów – często Polaków, robotników przymusowych. Jednym z zadań radzieckiej administracji wojskowej stał się demontaż poniemieckiego majątku, uznanego za własność Armii Czerwonej. Tę formę „zabezpieczania” przeprowadzały tzw. brygady trofiejne. Rekwirowano niemal wszystko, także szyny kolejowe jak to miało miejsce w Kamieniu.

23 maja Władysław Jasiński zastał obszar wyznaczonego mu obwodu pod władzą powiatowego Komendanta Wojennego rezydującego w Golczewie. Kamieniem rządził jego miejski odpowiednik. Władze radzieckie zorganizowały w mieście posterunek Milicji Obywatelskiej, przy którym działało biuro meldunkowe. Istniał, powołany wcześniej przez dowódcę stacjonującego w Kamieniu Wojska Polskiego, Zarząd Miejski, nie przejawiający jednak żadnej aktywności, złożony z burmistrza – porucznika WP i sekretarza – Polaka przybyłego z Niemiec, których personalia na obecnym etapie badań, prowadzonych przez MHZK, nie są jeszcze znane.

Stan miasta jaki zastał, nakreślił Jasiński w sprawozdaniu do Pełnomocnika Borkowicza znajdującym się w Archiwum Państwowym w Szczecinie i opublikowanym niemal w całości, przed ponad czterdziestu laty, w „Roczniku Kamieńskim”, periodyku wydawanym przez Towarzystwo Miłośników Ziemi Kamieńskiej.