Na zewnętrznej stronie trzonka, na której krawędziach znalazł się również motyw zdobniczy, widoczna jest cecha zakładu złotniczego „Gebr. Friedländer”, znak próby „800” oraz niemieckie znaki państwowe dla oznaczenia wyrobów ze srebra – sierp księżyca i korona cesarska. W cesarstwie do 1886 r. zawartość srebra oznaczano w łutach. Później zaś w promilach. Od 1888 r. pojawiły się nowe oznaczenia zawartości metali szlachetnych, którymi był symbolizujący srebro półksiężyc, korona będąca symbolem państwa, liczba mówiąca o ilości metalu szlachetnego w stopie oraz znak wytwórcy.
ikamien.pl • Piątek [23.01.2015, 09:52:58] • Kamień Pomorski
fot. Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej
Przed kilkoma dniami przyjaciel i darczyńca naszego Muzeum Pan Czesław Lewandowski z Dziwnowa, kierujący sekcją eksploracyjno-poszukiwawczą działającą przy Towarzystwie Miłośników Ziemi Kamieńskiej, przekazał do naszych zbiorów niecodzienny dar, którym jest srebrna łyżka do sosu pochodząca z zastawy rodu Flemmingów związanego przez wieki z Ziemią Kamieńską. Łyżkę, o długości 18,5 cm i wadze 77.91 g, tworzy trzonek i jajowaty czerpak. Na wewnętrznej stronie trzonka z ornamentem na krawędziach widnieje herb rodziny Flemmingów. Tworzy go tarcza z godłem - stojącym wilkiem zwróconym w prawą stronę i trzymającym zębate koło. Nad tarczą znajduje się hełm z labrami łączący ją z klejnotem (pawim ogonem) stanowiącym zwieńczenie herbu. Przejście hełmu w klejnot zakryte jest koroną rangową.
fot. Adolf Bartelt archiwum fotograficzne MHZK
Łyżka Flemmingów powstała w znanym berlińskim zakładzie „Gebrüder Friedländer” istniejącym w latach 1829-1929. Firma ta słynęła z wysokiej jakości wykonywanych produktów dzięki czemu została nawet wyróżniona tytułem „Dostawcy Dworu Cesarza”.
Pan Czesław Lewandowski odnalazł łyżkę w ubiegłym roku na terenie parku otaczającego pałac Flemmingów w Benicach. Pierwsza wzmianka o tej, położonej na terenie gminy Kamień Pomorski, wsi pochodzi sprzed 670. lat. Od 1466 r. była własnością rodu Flemmingów, obecnego na Ziemi Kamieńskiej od drugiej połowy XIII wieku. Właścicielem Benic został Hans Flemming z Buku (w gminie Przybiernów), który stanowił główną siedzibę rodu.
fot. Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej
Przyjmuje się, iż pierwszy dwór w Benicach będący siedzibą tej rodziny powstał w XVI wieku. Na benickie dobra Flemmingów składały się na przestrzeni tego i kolejnego stulecia trzy części należące do dwóch linii rodu wywodzących się ze Świerzna i Mierzęcina. Części te zostały w 1769 r. połączone jako wiano Julianny Sabiny z Flemmingów i stały się własnością rodziny von Schlabrendorf. Benice powróciły do Flemmingów w 1787 r. i należały do nich do 1945 r. Ostatnim właścicielem Benic był Hasso von Flemming.