„Okruchy raju” – najnowsza powieść Tany Valko

Tanya Valko z wykształcenia jest arabistką. Do Libii wyjechała w wieku 21 lat i od tamtej pory nie może żyć bez krajów Orientu. Wiedza, jaką tam zdobyła, pozwoliła jej napisać arabski cykl, który pokochali czytelnicy w całej Polsce.

Obecnie autorka od dwóch lat mieszka w Dżakarcie, stolicy Indonezji, i to właśnie ten kraj był przewodnim tematem spotkania z czytelnikami. Tanya opowiedziała, jak wygląda życie w tym wielomilionowym mieście. 7 kilometrowa przejażdżka samochodem po zatłoczonej Dżakarcie możne trwać nawet 3 h, dlatego też mieszkańcy wybierają motorki, którymi szybciej mogą się przemieszczać. Najszybciej i najprościej jest jednak podróżować samolotem, którym można dolecieć m.in. na malowniczą wyspę Bali w ciągu kilkunastu minut. W codziennym życiu również trzeba uzbroić się w cierpliwość, ponieważ podczas robienia zakupów w sklepie trzeba stać w kolejce ponad półtorej godziny, bo ludzie z tego kraju nigdzie się nie spieszą. Niestety, żeby żyć w Indonezji, należy zaakceptować mentalność tych ludzi i przyzwyczaić się do ich tempa życia.

W Indonezji główną religią jest islam, ale nie w tak radykalnej formie, jak w Libii czy Arabii Saudyjskiej. Tutaj panuje tolerancja religijna, a wyznawcy Allaha zaczerpnęli też wiele z innych wierzeń, m.in. buddyzmu, hinduizmu. Tutaj obcy ludzie uśmiechają się do siebie na każdym kroku, lecz nie do końca są to szczere uśmiechy.

Pomimo pięknego krajobrazu Indonezja to kraj kontrastu. Jest tam bardzo wielu bogatych ludzi, jak i bardzo biednych mieszkających w slumsach. Ludzie budują swoje domy z czego tylko jest możliwe, śpią na klepiskach, jedzą w warungach, czyli lokalach gastronomicznych o najniższym standardzie, gdzie do każdej potrawy dodają sos rybny.

Niewiarygodne jest również zanieczyszczenie w Indonezji. Nawet w słoneczny dzień nad Dżakartą nie widać słońca. Unosi się ogromny smog, a 80 % ludzi chodzi w maskach.